"MILLENNIUM" grafik ile gerçeğin kaydedicisinin buluşması
12.10.2015 - 11:07 | Son Güncellenme:
Yazarlarımızdan Handan Koltuk 2012 yılında Kültür Bakanlığı büyük ödülünü kazanan usta fotoğrafçı İzzet Keribar ile 50 yılı aşkın fotoğrafçılık serüvenini ve “MILLENNIUM ” sergisini sizin için konuştu.
Röportaj: Handan Koltuk
Kâğıda zamanı kaydetmek Öyle tarih düşer gibi değilIşığıyla, rengiyle, duyguları ile dökülmüş sıvası ile günün modası ile yüzlerdeki çizgilerle… Bir kâğıt üzerinde anılarını görmek Tarihi bir fotoğrafla okumak Şehirlerin ruhunu, insanların zamana direnemeyişini ama fotoğraflarda hep genç kalışlarını görmek Işığın kâğıtla buluşması kutsal bir icattır benim için Yapılan resimler çekilen fotoğrafların elinden tutar Biri hayallerin hizmetinde biri gerçeklerin peşinde salt olanı yansıtır.
“MILLENNIUM ” grafik ile gerçeğin kaydedicisinin buluşması Kapıdan girer girmez mavinin en güzel halleri ile “Fas Chefchaouen “ ’ isimli fotoğraf karşılıyor beni. Bir kare içinde birden fazla fotoğraf ve fotoğrafları birbirinden ayıran yatay, dikey ve diyagonal çizgiler, küpler ve 3 boyut duygusunu veren bir tasarım...Fotoğrafa yeni bir soluk gelmiş, zamanın içinde zamanın ötesinde, fotoğrafla kâğıda kilitlenen anlar grafiklerle hareketlenmiş…
2012 yılında Kültür Bakanlığı büyük ödülünü kazanan usta fotoğrafçı İzzet Keribar ile 50 yılı aşkın fotoğrafçılık serüvenini ve “MILLENNIUM ” sergisini sizin için konuştuk.
Fotoğraf serüveniniz nasıl başladı?
1952 yılında 10.sınıfta iken, ilk denemelerimi yaptım. Kullandığınız ilk fotoğraf makinesini hatırlıyor musunuz? Çocuk yaşta evde kullandığım kutu ZEISS IKON makineyi saymayacak olursak, 15 yaşında 35 mm REGULA makinem oldu, bir yıl sonra da LEICA sahibi olmuştum. İlk çektiğiniz fotoğraf… Herhalde evde annem ve babam olmalı.
Çok zengin bir arşiviniz var. Biraz bahseder misiniz? .
60 yıllık bir arşiv. Bu kadar uzun bir süre içinde farklı sistemler farklı teknikler gelişti.1950’lerin Siyah Beyaz İstanbul’u, 1956-57 yıllarının savaş sonrası KORE’si, siyah beyazları. 1980-2002 yılları arasında 35 mm ve 6x7 Orta format dialarım ve 2003 sonrası dijital ağırlıklı fotoğraflarım…Toplamı 1 milyonu geçerArşivim çok düzenli ve bilgisayarda.Başta Türkiye ve yaklaşık 70 ülkenin ve birçok şehrin fotografları var.
Fotoğraf sanatında kendinize yakın bulduğunuz akım hangisidir?
Başta birçoğumuz gibi ben Ara Güler‘i tarzını izleyenlerden biriydim. Yalın fotograf belki de bu tariflerin en uygunu, ancak tarzım yine de farklı, ışık dışında, grafiğe, dengeye, yalınlığa ve geri planların uyumlu olmasına çok dikkat eden bir tarzım var.
Teknolojik değişimler karşındaki tepkiniz nasıl oldu?
20002 yılından beri dijitale geçtim ve ilerleyen teknolojiyi hep çok yakından izledim.Makinelerimi hep yeni modellerle değiştirdim. Photoshop‘la iyi dost oldum hatta hocalığını bile yapıyorum. .
“ MILLENNIUM “ sergisinde alışılmışın dışında fotoğraflarla karşılaşıyoruz.
Birbirinin izini süren iki sanat grafik ve fotoğraf nasıl bir karede buluştu? Aslında çok da fark yok sadece sunum farkı var.Fotoğrafları tek tek inceleyecek olursanız, pek de soyut kareler yok, hayal ettiğim ve belki de cesaret isteyen bir sunum tarzını, bir değişimi, yeni bir yorumu bu sergide gerçekleştirmek istedim.
Fotoğraf çekerken mutlak çok farklı anılarınız olmuştur. Bunlardan birini anlatır mısınız?
O kadar anım var ki, bir kitapçık bile hazırlanabilir. Kenya’da, kızgın Masailer tarafından kovalandık, Meksika’da kiralık arabamıza taş fırlatıldı, Bartın’da pazarda şikâyet üzerine karakola götürüldük, Iran’da, sadece kadınların girebileceği türbeye kadın kiyafetiyle girdim… vs
Rüyaların fotoğrafı çekilebilir mi?
Ben rüyalarımı genelde hatırlarım, aklıma koyarsam fotoğrafını değil, filmini yaparım. Ve kelimelerin gücü adınaGölge - DuyguIşık - YaşamKadraj - EstetikUzay- SonsuzlukGeometri – Disiplin
