Elektronik müziğin modernistleri

Nicolas Godin ve  Jean-Benoît Dunckel 'den oluşan Air 'in sadelik ve entelektüalizm  arasında bir yerde duran müziği popun içinde yer alırken bile pop olmayan bir duruş sergilerken ikili her albüm ile farklı bir yöne evriliyor. Fransız stili aşk klişelerine ince bir mizahla yaklaşırken  60'lar ve 70'lerden aldıkları ilham özellikle Serge Gainsbourg etkisi müziklerinde hissedilen Air , 90'ların sonlarında büyük ses getiren Fransız elektronik müzik akımından daha farklı bir yerde konumlandı her zaman. Klasik disko soundu ve 70'ler psychedelic rock'ından,  Jean-Michel Jarre ve Vangelis'in new wave'i ve  İtalyan film müziklerine ,  farklı kökenlerden beslenen Air müziği dans pistlerinden çok konser salonlarına ve oturma odalarına yakıştı her zaman.
 
Air'in Virgin'den yayınlanan  1998 tarihli "Moon Safari" den çıkan "Sexy Boy" ve "Kelly Watch the stars" singleları özellikle İngiltere'de büyük hit haline gelirken MTV de defalarca döndü. İki yıl sonra Sofia Coppola'ın "Virgin Suicides" filmine yaptıkları soundtrack geldi.  2001'de yayınlanan ve muhteşem videolu "How does it makes you feel?"i de barındıran "10,000 Hz Legend" daha karanlık ve deneysel bir sounda sahipti.  "Moon Safari"nin pop anlayışı ile 10,000 Hz Legend'in deneyselliğini buluşturan  2004 çıkışlı "Talkie Walkie"nin ardından gelen ilk albümleri "Pocket Symphony" ortodoks pop anlayışından uzaklaşsa da ilk albümleri Moon Safari nin pastoral atmosferine yaklaşarak bir nevi köklere dönüş niteliği taşıyor.  Karmaşık olanı basite indirgemedeki ustalığıyla dikkat çeken bu albüm için dördüncü kere  Radiohead ve Travis gibi isimlerin prodüktörü Nigel Godrich ile çalışan ikili , albümde Philip Glass, Erik Satie gibi 20. yy çağdaş  bestecilerinin minimalizm anlayışı ve kompleks piano altyapılarından etkilenmiş. "Pocket Symphony"de önceki albümlere göre doğu etkisi artarken Uzakdoğu enstrümanların varlığı  kendini hissettiriyor. Gruptan Nicolas Godin bir senesini Okinawa'lı bir ustadan klasik Uzak Doğu enstrümanları öğrenmeye adamış.

Geçtiğimiz sene yayınlanan Charlotte Gainsbourg albümü "5:55"inde prodüktörlüğünü yapan Air'in birlikte çalıştığı isimler arasıında Pulp'tan Jarvis Cocker ve Divine Comedy'den Neil Hannon da yer alıyor. İkiliden Duncknel geçtiğimiz sene Darkel adıyla yayınladığı solo projesiyle de büyük  ilgi görmüştü.
 
Organik altyapılarına rağmen modern teknolojiyi araç olarak kullanmaktan zevk alan Air 'in müziğinde bilgisayarlar giderek daha fazla önem kazanıyor. Başlangıçta sadece analog synthler kullanmak isteyen Air  prodüksiyonlarında giderek daha fazla elektronik donanım kullanıyor. Çalışma stillerinin temelinde yatan emprovizasyon ise aralarındaki müzikal uyum sayesinde parçalarda adeta bir büyüye dönüşüyor. 70'lerin synthesizer soundunu güncel müzik akımlarına benzersiz bir başarıyla uyarlayan Air , tam da bu nedenle Pink Floyd efsanesinin mirasçıları olarak tanımlanmayı hakediyor.