Aşkı ve masumiyeti bitiren kıskançlık
27.09.2021 - 09:38 | Son Güncellenme:
24 – 25 Eylül akşamları üst üste Zorlu PSM ‘de sahnelenen, Compañía Nacional de Danza de España topluluğuna İsveç’li Johan Inger'in koreografisiyle hazırlanan, ödüllü Carmen uyarlaması bambaşka bir dünya yaratıyor. Yeni anlatımıyla bildiğimiz davetkar Carmen’in tutku dolu hikayesi bu kez sahnede beton ve ayna gibi farklı malzemelerle ve zengin metaforlarla tutkunun karanlığına götürüyor. Muhteşem yeni sahnelemede sanat yönetmeni Joaquin De Luz, Don Jose’nin patolojik aşkına odaklanıyor.
Cenk Erdem
Compañía Nacional de Danza de España topluluğunun Inger imzalı uyarlaması, 2015 yılında Madrid’te prömiyerini yaptıktan sonra 2016 yılında meşhur “Benois De La Danse” ödülünü kucaklamış. Kostüm tasarımları, İspanyol modacı David Delfin’e ait. Özellikle tutkunun, kıskançlığın ve şiddetin karanlığını sembolize eden kara kostümlü dansçılara ve Delfin’in yaratıcılığına bayıldım. Ne yalan söyleyeyim, İspanyol hikayenin etnik tarafını evrensel bir dile çeviren tüm modern kostüm tasarımlarına rağmen Carmen’in kırmızısı iyi ki yine alev alevdi. Yeni Carmen’de Bizet‘nin ezberimizdeki unutulmaz müziklerine Marc Alvarez’in yeni eserleri ekleniyor.
Özellikle ikinci perdede, kimi yerde alternatif kimi yerde synthwave parçalar çok güçlü. Don Jose’nin, Carmen’e duyduğu romantik hisleri yerini kıskançlıkla şiddete bırakırken ışık oyunları, kara kostümlü dansçılar ve müzik olağanüstü. Işık tasarımı da tansiyon arttıkça güçleniyor, önemini hissettiriyor. Tıpkı ışıklar gibi solist dansçılardan Elisabet Biosca da sahnede performansıyla parlıyor. Yeni Carmen, şiddet kavramını aktarırken, intikamla ve kıskançlıkla kaybedilen aşık masum çocuğa dokunuyor.
