“Araç 1963 model, 60 yaşında. Dedemle yaşıt. Manevi olarak paha biçemem. Yaptığım masrafların hiçbirini yazmadım ama bir sıfır araç parası harcadım. Araca ilgi bayağı fazla. Zaten kırmızı direkt dikkat çekiyor. Fotoğraf çekenler, el sallayan ve kornaya basanlar oluyor. Çünkü böyle bir araç görmeye alışık değiller. Tabii ki teklifler de geliyor. Özellikle klasik araç sevdalıları çok ilgi gösteriyor ama ben aracımı satmayı düşünmüyorum çünkü çok emek verdim. Ben bu araca çocukluğumu harcadım. Aracım 1 milyonu gördü. Şu anda o paraya güzel bir araç alabilirim. Sıfır araç da alabilirim ama sıfır aracın keyfini bu araçtan alamam. Satmayı düşünmüyorum. Nasipse ilerde çocuğum olursa aracımı onlara bırakmak istiyorum. Muhafaza ederken zaten kapalı dükkânda duruyor. Tekerleklerinin altında kartonlar, aracın üstünde brandası var. O şekilde duruyor. Ne su, ne nem, ne de güneş görüyor. Kapalı konumda bekliyor. Gözümden kıskanıyorum yani, aracım kıymetli.”