Kolay estetik operasyonlar!

www.ilhanuckan.com Faks: (0212) 505 63 88 Bir arkadaşım tarif ediyor: - Nişantaşı'nda, en az üç hafta rengini koruyan sprey bronzlaştırıcı uygulayan bir yer var, gidelim mi? - Hayır, gitmeyelim. İnsan yıkanınca turuncu oluyormuş diyorlar.- Peki Etiler'de bir yer varmış, kirpik yapıştırıyorlarmış. En az üç hafta yelpaze gibi kirpik kırpıştırırız... Bak bunu mutlaka deneyelim!- Japon tutkalı kullanıyorlarmış! Gözün yapışırsa görürsün o zaman! - Tırnak implantasyonu yapan yere gitmeye ne dersin?- Şahane tırnaklarım var! Bir tırmık ister misin? İşte Bilirkişi olarak yazıyorum:Geçenlerde bir arkadaşımın lenslerine takıldı gözüm. Her insanın bir "hayır" deme limiti var elbette! Bir yere kadar tutuyorsun kendini. Senin de canın var, sen de arada küçük bir operasyona "evet" deyiveriyorsun... Arkadaşımın böyle tuhaf, mavi-gri arası ama oldukça doğal görünen lenslerini fark edince trafik lambam "kırmızı"dan "yeşil"e hızlı bir geçiş yaptı. Nasıl canım çekti anlatamam! "Nereden aldıysan hemen gidip bana da alalım" diye tutturdum. Hayatımda da lens takmış değilim. Nitekim iki gün her zamanki yeşil mi ela mı belirsiz alacalı göz rengimden farklı, mavi mavi gözler için hayaller kurdum. Photoshop'ta fotoğraflarım üzerinde denemeler yaptım. Pek güzel olacak, kesin! Hem de "Tuğçe Baran mavisi"! Böyle de bir renk varmış. Bir zamanların "Ajda Pekkan saçı" ya da şimdilerin estetik operasyon tarifi gibi "Nez kalçası" ya da "Deniz Akkaya burnu" türü... Ama şırıl şırıl gözlerle, tam 11 denemeden sonra zorlanmaktan yaşlar akmış gözlerle elim, gözüm boş ayrıldık lensçiden. Kolay mı göze lens yerleştirmek? Değil tabii! Teselli ikramiyesi niyetine sprey çorap denedik, o da olmadı. İnsan plastik manken gibi oluyor aynı! Sonra göz altı bir şeyleri aldık, çıktık dükkandan. Hâlâ güzelliğim kendi orijinal güzelliğim olarak huzurunuzdayım. Sizler için denedim! Görev niyetine! Vallahi! Operasyonel oyun peşindeydim!Mesela şöyle bir şey çıktı bu deneme yanılma yönteminden: Diyelim ki sevgilinizle işveli işveli konuşuyorsunuz: "Canımın içiiii... Benim gözlerim ne renk bil bakalım?" Bunu söylerken de şeker şeker gözlerinizi kapatıp, dudaklarınızı 333 moduna getiriyorsunuz elbette. Sevgiliniz göz renginizi doğru bilse de, siz "Hayır, bilemedin! Sen beni sevmiyorsun! Sevsen ne renk olduğunu bilirdin!" diye kızmayı, kırılmayı ve bir-iki gün küsmeyi ihmal etmiyorsunuz. Özletmek, küsmek, barışmak iyidir...Bugünkü yazımın ana fikri şu:Kadın olmak ne güzel, değil mi? İyi oyunlar herkese... Kadınların küçücük değişikliklerle başka bir görüntüye bürünmesi amma da kolay! Hani şu burun kırptırma, ayak bileği inceltme, çene kemiğini topicik topicik yapma ya da memişleri minik silikonlarla destekleme operasyonlarından korkanlar için daha "rötuş" kıvamında operasyonlar var ya... Acısız operasyonlar yani! Makyaj gibi... Erkek köşesi! Diyelim ki sevgiliniz size "Canımın içiiii... Bil bakalım gözlerim ne renk?" diye işveli işveli sordu... Vereceğiniz her cevap tuzağa düşmenize neden olabilir. Ama böyle bir tuzaktan "aşk rengi" deyip kolayca kurtulabilirsiniz. O yoluna devam edip, "Bilmiyorsun işte, beni sevmiyorsun yani" derse, siz de "Ben romantik bir şey söylüyorum ama sen inanılmaz derecede soğuk tepkiler veriyorsun" diyerek bu küçük tuzaklı oyundan 2-1 galip olarak ebelenmeden kurtulabilirsiniz. Ne eğlenceli! Kadınların tuzaklarıyla nasıl baş edersiniz? Seda Sayan'a bayılıyorum ben ama şu söylediği şeye bir bakın şimdi, olacak şey mi yani: "Aşk kadınıyım. Erkeğimi sonuna kadar mutlu ederim. Neden bir aşkım olmasın ki?" İstediği kadar aşık olsun, helal de olsun ama karşı tarafı o kadar da mutlu etmemek lazım! A ha! Mutlu et kaçsın! Bunca yaşına gelmiş ama "Cinsiyet Terapisinin İlişkiye Yararları" konusunda bir fikri yok. "Yanlış örnek" olmasın diye "haftanın aşk kadını" seçip uyarmaya ne dersiniz? Şunu da düzeltmek lazım: Onun demek istediği şeye "Aşk kadınıyım" demezler, "Ben her daim aşık bir kadınım" derler... Peki kıskananlar çatlar mı? Üşenmeyen oylasın... Haftanın "aşk kadını"! Hülya Avşar "Şarkı sözlerini beğenmiyorum, istediğim gibi bir şarkı bulamadım" diye sıkılmış, kendine bir şarkı sözü yazıvermiş. Kesin olmuştur vallahi! Bu ülkede bir sürü dillere düşmüş şarkının sözü sağdan soldan, eski yabancı şarkılardan, unutulmuş şiir kitaplarından "der-top" edilip duruyor. Ortalık yaratıcılık kaynıyor yani. Hülya Avşar bari böyle "bile bile lades" yerine, oturmuş kendi yazmış... "Aferin" deyip öpmek lazım. Söz yazarlarını yani... Öptüm sizi ÇEKİNMEYİN, SORUN! DAHA İYİSİNİ BİLENİNİZ VARSA DA ANLATSIN! Ben 22 yaşındayım. İki yıllık bir beraberliğim vardı. Onu hiç kimseyi olmadığı kadar çok sevdim. Sevgi de denemezdi, çünkü daha öte bir şeydi. Ailemin karşı çıkmasını bile umursamamıştım ve son üç aydır hayatımın en berbat günlerini geçirdim. Dayak atmalar, küfür etmeler, daha birçok şey... Her şeyine katlandım. Ama son olarak dört gün boyunca bana ulaşamamasını sağladım ve bu dört gün içinde benim en yakın kız arkadaşımla görüşmüş. Konu benmişim tabii ki. Beni kaybetmek istemediğini falan söylemiş defalarca. Bense onu istemediğimi kötü bir dille anlatmaya çalıştım. Onu kırdım biraz. İki gün sonra da arkadaşımla beraber olduklarını öğrendim. Bu olay beni çok etkiledi. Sizce arkadaşımla konuşmalı mıyım, yoksa hayatımdan çıkartmalı mıyım? "Dayak atmalar, küfür etmeler, daha birçok şey!" * * * Son zamanlarda bu dövmeli sövmeli ilişkilerle ilgili mektup yazanlar arttı. Hafta içinde Hürriyet gazetesinde "Balayından İzmir'deki evlerine dönen 17 yaşındaki bir haftalık gelin Emine Gülerer, koca dayağı yüzünden kalp ilaçları içerek intihar etti" haberini okumadınız galiba... Bu konuda akıl verecek bir şey yok zaten. Her şey ayan beyan ortada. Aklı olana! Gelelim şu kız arkadaşına. Boşver gitsin. "Güle güle yaşasınlar" demeyi de unutma. Ne kaybettin de kim ne buldu? Peşinden üzülecek bir kayıp da yok, kıskanılacak, kızılacak bir kazanç da...