Kestaneli ve şaraplı muhabbet

Mehveş'in seramik işleri; halı ve kilim motiflerinden, İznik çinilerinden, Osmanlı ve Selçuklu sanatının desen ve renklerinden esinlenerek Türk kültürünün belli başlı çizgilerini modernize ettiği duvar panolarından, aynalar ve tahtalar ile seramiği karıştırarak ortaya çıkardığı masa ve etajer gibi parçalardan oluşuyor. Arkadaşım Mehveş Demiren bir hanımefendidir! Her şeyin ötesinde, bir sanatçıdır da! Herkesin onun adına aşina olmadığına eminim çünkü İtalya ve Fransa'da seramik sergileri açmış olmasına, bu ülkelerin yazılı basınlarında ve televizyon programlarında yer almış olmasına rağmen Türkiye'nin dedikoducu VIP'leriyle işi olmadığından Türk basını tarafından ihmal ediliyor ve ben buna hâlâ çok şaşırıyorum. İnternette bulduğum bir gastronomi sitesindeki haberleri okurken bana doğru yaklaşıp "Ne yapıyorsun canım?" diye sordu. İğrenç şeyler yediğimize ilişkin haberlere bakıyordum ve moralim bozuluyordu! "Niye artık ağız tadına düşkün olanlar için sağlıklı ve lezzetli bir şeyler yetiştirme isteği ve vakti olan kimse yok?" dedi tatlı tatlı gülümseyerek. "Bak sana ne getirdim!" dedikten sonra bir torba muhteşem, sıcacık kestane uzattı bana! Ben bayılırım kestaneye. Böylece o moral bozucu şeyleri okumayı bırakıp kanepeye, yanına oturdum. Güney Fransa'nın Grasse kentinden yeni döndüğü için bana anlatacak sürüyle şeyi vardı. "Nasıl geçti?" diye sordum parmaklarımdan sonra ağzımı da bir adet yumuşacık ve enfes kestaneyle haşladıktan sonra. Grasse'den hikayeler Anlatmaya başladı: "Beni arayıp 'Türkiye'yi tanıtmak için bir sergi düzenliyoruz, davetimizi kabul eder misiniz?' dediklerinde çok şaşırmıştım biliyorsun. Konu Türkiye'yi tanıtmak olunca fazla düşünmeden evet dedim. Bir seramik sergisinin buradan oraya gitme zorluklarını, çeşitli sıkıcı detaylarla formaliteleri bir anda unutmuştum. İyi ki evet demişim. Sergiye benim dışımda ressam Onay Akbaş, fotoğraf sanatçıları Gora Günel ve Kemal Cengizkan da katıldılar. Fevkalade bir sergi oldu, kokteylde belki 200 kişi vardı. Fransız TV 3 kanalında röportajım yayınlandı, Nice-matin gazetesi sergiye oldukça fazla yer ayırdı. Gelenlerin çoğu Türkiye'yi görmüştü ya da yakın zamanda gideceğini söylüyordu. Kimilerini nostalji, kimilerini Türkiye hayalleri getirmişti oraya. Gitmişken de bölgede başta seramik olmak üzere ne kadar sergi varsa gezdim geldim... Muhteşem bir deneyimdi, inan bana!" Bana her şeyi en ince detaylarına kadar anlatırken gözleri nasıl da ışıl ışıldı. "O halde bunu kutlamamız gerek!" dedim ve mutfağa koşup bir şişe şarap getirdim (Ancyra, Kalecikkarası. Yeni olmalı. Çok güzel. Kestanelerle harika oluyor). "Saat sabahın 11'i!" dedi gülerek ben şişenin tıpasını çıkarırken. "Bir kadeh şarabın bize hiçbir kötülüğü dokunmaz, inan bana. Hem iyi şarap iyi kan yapar!" Ve yakut kırmızısı şarabı kadehlerimize doldurdum. "Donatella, peki bütün bu kalorileri ne yapacağız?" diye itiraz etmeye çalıştı, kendi dediğine kendi bile ikna olmayarak! "Sahil yolunda fazladan bir 10 dakika daha koşacağız o kadar!" dedim gülerek ve kadehimi kaldırdım. "Mehveş, biliyor musun, senin gibi bir arkadaşım olduğu için gurur duyuyorum!" "İyi ki evet demişim" Malzemesi: İki yaprak adaçayı ve bir çay kaşığı tuzla haşlanmış ve soyulmuş 500 gr. kestane, 100 gr. taze mantar, 1 demet taze soğan, kereviz, 1 küçük boy havuç, 2 çorba kaşığı zeytinyağı, tuz. Yapılışı: Soğanların yarısını, kerevizi ve havucu, soyulmuş kestanelerle beraber bir tencereye koyun, tuzunu da ekleyip yarım saat kadar kaynatın. Sonra hepsini yoğurun ve akışkan bir krema kıvamına gelinceye kadar süzün. Kalan soğanları incecik kıyın ve zeytinyağında birkaç dakika pembeleştirin. Mantarları da ekleyin ve birkaç dakika daha pişirin. Mantarları kestane kremasına ekleyip iyice karıştırdıktan sonra çorbayı sıcak olarak ve güzel bir kırmızı şarap eşliğinde servis edin. donatellapiatti@hotmail.com Kestane çorbası