Bizim memlekette başarılı olan kişi ve yapımları bekleyen iki kaçınılmaz deneyim vardır! Birincisi; o başarının paçasından tutup aşağı çekmek için el birliğiyle uğraşan ve yapılan işi küçümseyen insan topluluklarıyla yüzyüze kalmak... İkincisi; kendi yaratıcılığı olmayıp, yapılan işi taklit ederek aynı başarıyı yakalayacağını sanan ‘kopyala yapıştır’ tiplerle yüzleşmek. Bu saydıklarımdan nasibini alan kişilerin en önünde de Şahan Gökbakar geliyor.
Yarattığı ‘Recep İvedik’ karakteriyle çektiği filmlerin her biri milyonlarca kişiyi sinema salonlarına koşturuyor, gişe rekorları kırıyor, yani belli ki milletçe sevmişiz ‘Recep İvedik’i... Ben de serinin hiçbir filmini kaçırmadım, hepsinde de gülmekten, eğlenmekten iflahım kesildi! Takdir edersiniz ki hepimizin kafasındaki onlarca stresi, düşünceyi bir kenara koyup sadece gülmeye ihtiyacı var.
Aman efendim sen misin bu kadar büyük bir başarı yakalayan? Yaptığı işin arkasında her daim dimdik durdu o ayrı ama uğramadığı hakaret, duymadığı aşağılayıcı eleştiri kalmadı Gökbakar’ın... Bu arada o hakaretler sadece ona da değil, ‘Recep İvedik’e bayılan benim gibi milyonlarca kişiye de gidiyor. Hadi ‘başarıyı çekememe’ çok alışkın olduğumuz bir durum, onu geçtik...
Çakmalardan gına geldi!
Yahu her güne yeni bir ‘Recep İvedik çakması’yla uyanıyoruz, yeter artık! Bazı ‘cin fikirliler’ sanıyor ki; “Şu karakteri iyice bir izleyip özümseyim, dersimi çalışayım, tıpkısının aynısı bir karakter yaratayım, beni de izlerler!”
Yok arkadaş, öyle olmuyor maalesef. Gerçi güldürüyorsunuz bizi doğru ama filminizle değil, ucuz taklitçiliğinize sinirden güldürüyorsunuz.
Yine ismi lazım değil (Zaten aklımda bile kalmadı) bir ‘Recep İvedik klonu’ karakterin afişleri dört bir yana asılmış, reklam yapılıyor. Bu çakma hallerle aslını yaşatmaktan başka bir yere varamadıklarını idrak edebilseler keşke. Güldürmek zeka işi dostum, taklit ederken “Hadi İvedik’i kopyaladım da Gökbakar zekasını da kopyalamak mümkün mü?” diye hiç düşünmüyorsunuz. Ha bu arada; özgün lafını hiç duydunuz mu?
YENi YILDIZIMIZ: EDiS
“Hadi yine gel benim ol, benim olmazsan kime giderim...” diye mırıldanarak geziyorum kaç zamandır! Hatta geçen gün yolda yürürken kendimi fazla kaptırıp yüksek sesle söylemişim, millet garip garip bakınca kendime geldim.
Uzun süredir duyduğum en sağlam şarkılardan biri ‘Benim Ol’. Bazen şarkı çok iyidir de söyleyende ışık yoktur, iş eksik kalır... Ama burada bir de enerjisiyle, sahne hakimiyetiyle, yakışıklılığıyla, sesiyle, dansıyla, söz yazarı ve besteci kimliğiyle tepeden tırnağa ‘star özellikleriyle’ donatılmış genç bir adam var karşımızda: Edis!
Geçen cumartesi ‘öz’ ‘Bu Tarz Benim’in gala gecesinde izledim Edis’i... Sahnesini de görünce emin oldum ki ‘büyüğünden bir yıldız doğmuş.’ Dansçılarıyla birlikte yaptığı koreografideki rahatlığı, ışığı, karizması, tarzı, her şeyi çok iyi yahu... Yeni popstar adayımıza bayılıyorum!