Programın fenomen olmasında sadece farklı formatı değil; jüri üyelerinin de büyük rolü oldu şüphesiz
Her ne kadar zaman zaman yarışmacılara yapılan ağır eleştiriler beni ziyadesiyle gerip çileden çıkarsa da; ‘Bugün Ne Giysem’i denk geldiğim zamanlarda merakla
izlediğim bir gerçek..
Programın fenomen olmasında sadece farklı formatı değil; jüri üyelerinin de büyük rolü oldu şüphesiz. Ve şimdi jüri değişiyormuş. İvana Sert‘in yerine Yolanthe yengeyi getireceklermiş. Bizim de milletçe bu buldumcuk olma huyumuzun hastasıyım. Bir anda baş tacı ediveriyoruz bazı insanları; şimdi de bir Yolanthe yengedir gidiyor! Çağla Şıkel de ayrılmış. Onların yeri zor dolar, orası kesin. Çünkü her ikisi de stilleriyle ciddi anlamda fark yaratan ve giyim tarzları takip edilen kadınlar olarak programa çok yakışıyorlardı, üstelik esprili, eğlenceli, doğal halleriyle de renk ve neşe katıyorlardı. Kadın jürilerin arasındaki en zayıf halka kalmış programda... Zira hem ekran enerjisi, hem de giyim kuşam zevki açısından Özge Ulusoy, diğerlerinin yanında epey gerideydi.
Bu isimlerin yokluğunda yarışmanın tadı tuzu olmaz; eğer Hakan Akkaya da giderse; ki yarışmayı sürükleyen, yorumları en çok merak edilen kişi baştan beri o; ‘Bugün Ne Giysem’in eski halinden hiç eser kalmaz kanımca!
KIRAÇ HAKLI, EBRU GÜZEL!
* Kıraç; “Playback yapan çok şarkıcı var, süperstarlar var. Pop dünyasının yüzde 80’ini bunun içine koyuyorum. Biz iki saat gırtlak patlatıyoruz orada, haksız rekabet oluyor“ demiş, çok doğru demiş. Hele bazıları var, sahneye arkasında orkestrayla çıkıyor, orkestra çalar gibi yapıyor, kendi de konserin başından sonuna playback gidiyor! Hadi canlı söylemeyi beceremiyorsun, bari milleti kandırma, ayıptır!
* Ebru Gündeş‘in Harbiye Açıkhava konserinde giydiği Zuhair Murad imzalı elbisesiyle fotoğrafı vardı Cadde‘de... Hemen yanında da aynı kıyafetle Jessica Alba’nın fotoğrafı. Tartışmasız Ebru Gündeş‘te bin kat daha güzel durmuş. Zaten günler, yıllar geçtikçe gençleşip güzelleşiyor, darısı başımıza!
SEMPATiĞiM, ÇILGINIM, KOMPLEKSLiYiM!
Bir kafede oturmuş kendi halimde takılırken yan masada yapılan konuşmaların günümü renklendirip beni gülmekten bayıltacağını nereden bilirdim! Sağı solu dinlemek huyum değildir, Hayalet’inizi yanlış bilmeyin ama böyle bir durumda kulak kabartıp eğlenmeyeni de
döverler valla!
Komedi filmi karakteri gibi bir arkadaş, kendini son derece karizmatik sandığı bir havayla; karşısındaki kıza kendini anlatıyor, beğendirmeye çalışıyor. Ama nasıl bir sallıyor, ne dalga geçilesi laflar ediyor belli değil! “Sempatiğim, deli doluyum, çılgınım, kompleksliyim” cümlesini duydu bu kulaklar!
Yalanın batsin e mi?
Zavallı kızcağız iki kelime edemedi, taramalı tüfek gibi saydırıyor öbürü... Bir ara, nefes almak için zahir, kız tuvalete gitti, bizimki hemen telefona sarıldı... Sanki bir saattir kızı tavlamaya çalışan kendi değilmiş gibi; “Kanka kız bana ‘Senle olmak için ölüyorum, bitiyorum, çok istiyorum’ diyor, kararsız kaldım, n’apsam?” diye başladı uydurmaya!
Yahu ben şahidim, bunları söylemesini geçtim, kızın sesini bile duymadım! Bu nasıl bir yalan mekanizması, bu neyin kafasıdır arkadaş?! Allah söylediği yalana kendi bile inanan tiplerden
hepimizi korusun!