“Karışık Albüm” trafiği hâlâ yoğun. 14 Şubat’ı arkamızda bırakalı çok olmasına rağmen hâlâ yoğun.
DMC de, Samsun Demir gibi müziğe fena halde düşkün bir idareciye sahip olmanın avantajıyla süper işler yapmayı sürdürüyor.
Geçen yıl muhtelif zamanlarda yayınladıkları “64”, “Pop Mix”, “Pop 2007” ve “Trafiği Hissettirmeyen Şarkılar” albümlerini, Valentine Efendi’nin hatırına tek bir kutuya koydular ve üzerine sekiz yeni şarkı eklediler: “100 Türkçe Pop”.
“64” paketi zaten bu toprakların gördüğü en mükemmel derleme (yani “various”) albümlerdendi. Ana iskeletini bu paketin oluşturduğu “100 Türkçe Pop” daha da mütekamil bir paket olmuş.
Bu paket hem bir araya getirdiği Türkçe şarkıların niteliği, hem de niceliği açısından emsalsiz. Ajda Pekkan, Sezen Aksu, Nükhet Duru, Nazan Öncel gibi kraliçelerden, MFÖ, Yeni Türkü, Mirkelam, Ferhat Göçer gibi (yaşlarına-başlarına aldırılmaksızın) efsane katına çıkarılmış isimlere varan bir nitelik-nicelik patlaması bu.
Bir yandan “Kalp Kalbe Karşı Derler” (Aslı Güngör&Ferhat Göçer; konumuz bu değil ya da asıl konumuz bu değil ama, Aslı Güngör’ün fena halde Aşkın Nur Yengivari şarkı söylediğini, paranteze sıkıştıralım) gibi günümüzün hitleri, bir yandan “Vitrin” (Ajda Pekkan) gibi son bir iki yılın herkesi heyecanlandırmış şarkıları, bir yandan da, “Eylülde Gel” (Alpay) gibi, popüler müziğimizin gelmiş geçmiş en güzel şarkıları aynı çatı altında toplanmış Samsun Demir ve ekibi tarafından. Üstelik “sudan ucuz” bir fiyatla satılıyor.
“Ben buna para verip almayacağım; ben bildiğim usulde yürüteceğim şarkıları,” diyene, ne yapılsa-ne ceza verilse yeridir.
Özel ve son şarkılar
Seyhan’ın “Sevgiliye Özel” ile “Radyo Klas En İyiler” (Radyo Klas’ın katkılarıyla), yine DMC’nin (bu sefer Slow Türk’ün katkılarıyla) “Aşkın Son Şarkıları” ve rec by Saatchi’nin (D&R’ın katkılarıyla) “Sevgiliye... Aşk Şarkıları” albümleri de, hem iyi hem de sudan ucuz albümler-derlemeler.
“Sevgiliye Özel”in en parlak noktası, tepeden tırnağa iyi bir şarkıcı olan Betül Demir. Demir’in “Başka Bir Şey” cover’ının yanında, yüreklere dokunmakta üstüne olmayan Niran Ünsal (“İyi ki Varsın”) ve genç kuşak yorumcuların en dikkate değerlerinden Özgün (“Aşk Çiçeği”) de, albümün ağır silahlarından.
Demir ve Özgün (Nilüfer’e yeni bir kapı, biz sevenlerine ise yeni pencereler açan “Karar Verdim” ile başlayan) “Radyo Klas En İyiler”in de kadrosunda.
rec’in “Sevgiliye...”si ise daha farklı, daha entelektüel bir repertuvara sahip. Türk popunun ulu çınarlarından Alpay burada da var, hem de Latin’in kitabını yazdığı şarkısıyla, “Bekledim Yine”yle. Gelmiş geçmiş en mükemmel seslerimizden Fatih Erkoç (hem de birkaç şarkıyla) ve Göksel destekli Yavuz Çetin (“O’nun Şarkısı”) de, Ercan Saatçi’nin yeni saati Saatchi’nin camını cilalayan diğer isimler.
Ödüllü şarkılar
Bir zaman önce değişen yönetimi sonrasında, Türkçe popüler müziğimize daha planlı, daha programlı katkılar sağlamaya başlamış olan Vakko ailesinin Power Türk’ünün “Müzik Ödülleri”, kısa ömrüne rağmen gelenekselleşmek, ya da böyle etiketlenmek üzere. Çünkü Power Türk, bu işi efendice-adabıyla yapıyor.
Ödül kategorilerine, neden şunun ya da bunun kazanmadığı üstüne kafa yormak elbette mümkün; ama hemen hemen her ödülde böyle değil midir?
Önemli olan, Power gibi güçlü bir kurumun, bir zamanlar giriştiği kara listeler düzenleme, birilerini ya da kimilerini sansürleme işinden artık vazgeçmiş olması. “Power Türk Müzik Ödülleri 2008” adlı double albüm bütün bunlardan bağımsız olarak, iyi ve doyurucu bir albüm.
“Korsanın parası, her daim eleştirmenin çenesini yormalı” özdeyişine binaen de ekleyelim: Gripin ve Emre Aydın’dan Zakkum’a uzanan tam 29 şarkı, (KDV dahil) 14.90 YTL gibi bir fiyatla satılıyor. Şarkının tanesi (ortalama) 50 kuruşa geliyor demektir bu da.
“Bana ne, ben hırsızlığa devam edeceğim,” diyenleri, vicdanlarıyla başbaşa bırakarak, yazımızın başlığını aldığımız albüme geçelim; EMI, Sony&BMG, Universal ve WEA gibi dev markaların işbirliği ile yayınlanabilen “Âşıklar ve Ayrılanlar İçin” albümüne.
Memleketin en müzik seven, işini en severek yapan yapımcılarından Yeşil Giresunlu’nun önderliğinde gerçekleştirilmiş bu albüm, tıpkı Giresunlu’nun yayınladığı bir evvelki albüm “Our Golden Songs” gibi, bir “Geçmiş Zaman El Kitabı”.
Ferhat Göçer sayesinde yeniden popüler bir hale gelmiş Yeliz’in “Yalan”ının orijinali olan (Lolita’nın) “Amor Amor”u ile başlayan geçmişe yolculuk, birbirinden güzel istasyonlardan, çok özlenmiş köylerden-kasabalardan geçerek devam ediyor.
Böyle albümlerden sonra, insan şaşırmadan-abartmadan-ipin ucunu kaçırmadan edemiyor: “Tek yol...”, müzik miymiş ne!