TİYATRONUN BEYEFENDİSİNE VEDA

Cumartesi akşam saatleri... Hepimizi ertesi günkü seçimlerin gerginliği, heyecanı sarmış. Sabah erken kalkılacak, sosyal medyada geziniyoruz evlerimizde... ‘Oy ve Ötesi’ne seçim yasağı’ diye bir başlık görüyorum Facebook’ta.

Bakıyorum, Üstün Akmen paylaşmış. Zaten her zaman kendi alanı olan tiyatronun dışında da pek çok konuya karşı duyarlı bir insandır.

Herkese cesaret verdi

Tiyatronun ustalarına karşı her zaman değer bilir, gençlerine karşı cesaretlendirici olmuştur. Pek çok genç oyuncu hayatının ilk övgüsünü Üstün Akmen’den almıştır; “Takipteyim” diyen ‘abi’ üslubuyla...

Takiptedir de... Ben onun kadar çok oyun izleyen tiyatro insanı görmedim. Sadece İstanbul’da değil, üşenmeden Anadolu’nun çeşitli illerine de gider. Zaten yıllardır seçici kurul başkanı olduğu Sadri Alışık Ödülleri’nin Anadolu ayağını da hayata geçirerek bunun somut sonuçlarını da koymuştur ortaya.

En romantik aşıklardandı

Ve küçük - büyük, profesyonel - amatör demeden yazar izlediği oyunları... Yazılarında hem adil, hem dürüst olmaya çalışır, kalp kırmamaya da özen gösterir.

Bunları yıl sonunda kitap olarak yayımlar, kaç yıldır o sezonun dökümünü elimizde bulundurabiliyorduk sayesinde. Sadece tiyatro değil, opera - baleyi de takip eder, müziği de... 1960’lı yıllarda Atilla Berkan, Şerif Yüzbaşıoğlu ve Ergun Özer orkestralarında profesyonel şarkıcılık da yapmış, biz yetişemedik.

Bir de üstüne hayatta gördüğüm en romantik, en iflah olmaz aşıktır.

Eşi Şaylan Hanım’la hikayelerini bilen bilir, bilmeyenler de onları hep elele görmüştür zaten. İkisi de İtalyan Lisesi’nde öğrenciyken başlayan, bir ömre yayılan bir aşk hikayesi...

Hep ‘sevgilim’ diye söz eder ondan, eskimeyen aşkıyla...

“Bir yazmakla, bir de senle mücadele ediyorum” dermiş Şaylan Hanım’a, öyle anlatmıştı tatlı tatlı, Üstün Bey’in 50’nci yılını kutlarken. Bence o mücadeleydi zaten onu 70 yaşında delikanlı kalbine sahip kılan...

Evet, 2011’de yazarlığının 50’nci yılını kutlamıştık. Tiyatromuzun en önemli isimleri bu kez onu anlatmıştı. Onun tiyatroya, yazıya, aşka adanmış yaşamını... Yıldız Kenter’in dedikleri iyice içimizi acıtıyor şimdi... “Benden genç olduğu için seviniyorum” demişti; “Ben öldükten sonra o yaşıyor olacak. Yazılarıyla bizleri destekliyor, methediyor biz adam olalım diye. Onu çok seviyorum, öğretici yazılarıyla tiyatrocuları ayağa kaldırmaya çalışan güzel bir yazardır.”

Ama ne yazık ki o cumartesi akşamki Facebook paylaşımından birkaç saat sonra o delikanlı kalbi pes etmiş.

Olan biten her şeyi ilk onun mailinden öğrenmeye alışıktık, bu kez onun kaybıydı duyurulan. Bugün 10.30’da kim bilir kaç oyun izlediği Harbiye Muhsin Ertuğrul Sahnesi’nde onun için açılacak perde... Arkasından ne denir...

Gerçek bir beyefendiydi, Üstün Akmen... Nesli tükenenlerden...