2012‘‘NİN EN iYi ALBÜMLERi

SARP DAKNi/Radikal yazarı

Bu liste benden yerli albümler için istendi. Ancak yeni yerli albümleri yeterince takip edemediğim için listeme sadece bir tane albüm ekleyebileceğim. Can Bonomo’nun henüz yayınladığı ‘Aşktan ve Gariplikten’, bütünüyle piyasadaki diğer isimlerden farklı olduğu için dikkat çekici. Diğer önerilerime gelince...

1 ‘The Invitation to the Voyage’/Eugene McGuinness: Benim için açık ara, yılın en iyi albümü. Çok daha büyük bir patlama yapacağını düşünmüş-tüm aslında. Bu patlama pek ol(a)madı. Ama yine de buram buram retro tınlayan albümün indie-pop havalarına bayılıyorum.

2 ‘Our Version of Events’/Emeli Sande: Olan bitene Emeli’nin gözüyle baktıktan sonra, asla eskisi gibi olamaz-sınız. Kendine has sihiri var. Bu da olduğu gibi albümüne yansımış. Uzun senelerdir bu kadar lezzetli ve gelecekten tınlayan bir soul/R&B albümü dinlememiştim. Hipnotize edici.

3 ‘From The Roots Up’/Delilah: ‘Dubstepçi kız’ olarak hatırlan-mayı reddeden bu gence-cik ve yetenekli hanım kızımızın bol elektronik ve soul soslu albümü, her hava koşulunda ve her ruh halinde dinlenebilecek cinsten.

4 ‘Words and Music by Saint Etienne’/Saint Etienne: Grubun verimsiz, vasat bir albümle dönmesini beklemi-yorduk ama yer yer öncekileri bile unutturacak kalibredeki bu albüm, favorilerimden biri.

5 ‘Elysium’/Pet Shop Boys: Grubun 90’ların başında yaptığı müziğe, yani bir nevi köklerine döndüğü bu albüm, synth-pop’a sahip olduğu-muz için bir kez daha şükretmemiz gereken cinsten!

NAiM?DiLMENER/Müzik eleştirmeni / DJ

1 ‘Aşka Dair’, Alpay: Müziğin genel olarak yerlerde süründürüldüğü zamanlarda, müziği hala ciddiye alan birilerini görmek huzur veriyor. Türkçe popun anıt isimlerinden Alpay’ın bu albümü, herkese ama özellikle de yaptıklarını ‘şarkı söylemek’ sanan genç şarkıcılara ders olmalı.

2 ‘MMXII’, Pentagram: Sular (hem politik hem de ekonomik anlamda) yükseliyor, boğazımıza geldi/geliyor; boğulmak üzereyiz. Böyle zamanlarda insan sert, radikal şeyler dinlemek istiyor. Baba Pentag-ram’ın son albümü tam zamanında yetişti imdada.

3 ‘Yengeç’, Hediye Güven: Gencecik bir ismin ilk albümü. Herkes gibi pop yapıp yan gelip yatacakken caz yapıyor. Ve mükemmelen yapıyor. Tam bir umut; müziği asla yok edemeyecekler.

4 ‘Jazz İstanbul Volume 2’, Jülide Özçelik: Bir başka emsalsiz ses, bir başka emsalsiz caz albümü. Jülide Özçelik, o ne yapacağımızı bilemediğimiz (zam)anlar için, bir can simidi fırlatmış hepimize.

5 ‘Kavis’, Cenk Erdoğan: Ne varsa cazcılarda var; kaç yıldır bu böyle. Cenk Erdoğan, tepeden tırnağa müzisyen-lerin, müzik dışında çalacak başka kapılarının olmadığının en mükemmel örneği. Başımı yastığa birkaç ay daha sakin koyabildiysem, sayesindedir.

MURAT MERiÇ/Müzik eleştirmeni

1 ‘Doğdum Ben Memlekette’
/Kesmeşeker: Kesmeşeker’in, bu yıl kaybettiğimiz Metin Kurt’a selam çaktığı dönüş albümü. Cenk Taner ve ekip arkadaşla-rının ‘ustalık dönemi’ çalışmaları. Gelip geçecekler-den değil, evladiyelik.

2 ‘Bende Bi’ Aşk Var’/Göksel: Göksel’in nihayet yeni şarkılarını dinleme şansı bulduğu-muz albüm, sadece bu yılın değil, son yılların en iyi pop albümle-rinden. Tornadan çıkmış şarkılara şahane bir alternatif, popun fena bir şey olmadığının ispatı.

3 ‘Şimdi ve Sonra’/Yeni Türkü: Yine bir dönüş albümü. Özlediğimiz tatta şarkılarla dolu, 90’ların ortalarından kopmuş gelmiş gibi ama yepyeni. Yeni Türkü’nün yeniden doğuşu şeklinde tarif etmek de mümkün.

4 ‘Hayat Kaçık Bir Uykudur’/Redd: Yılın en ‘sağlam’ rock albümlerinden. Sadece müziği değil, sözleriyle de öyle. Oyuncaklı kapağı da cabası! Redd’in en iyisi değil belki ama yılın en iyilerinden.

5 ‘Yılların Ettiğini’/Kırıka: 2012’ye atılmış son dakika golü. Ege’den kopup gelen ezgiler, bir yanda imbat esintisi, diğer yanda bildik sesler, ustalara çakılmış selamlar eşliğinde farklı ama bildik bir albüm.

TOLGA AKYILDIZ/Milliyet Cadde Yazarı

1 ‘Bende Bi’ Aşk Var’/Göksel: Göksel diskografisinin en önemli albümlerinden. Her ne kadar eski şarkıları çok güzel icra ediyor olsa da nostalji albümlerinin ikincisine gerek yoktu. Ancak öyle bir albümle çıktı ki karşımıza, her şeyi unuttuk.

2 ‘Gökyüzü Masmavi’/Genç Osman: Mavi Sakal’ın efsane solisti Genç Osman’ın solo albümü, uzun zamandır dinlediğim en iyi çalışmalardan biri. Ayrıca Türkiye’nin en önemli erkek vokallerinden olduğunu da kanıtladı.

3 ‘Herkes Aynı Hayatta’/Mehmet Erdem: Kendine has ses rengi, Sezen Aksu’nun bile şapka çıkarıp “Bu şarkıyı senin için yazmışım” dediği ‘Hakim Bey’ yorumu ve Kardeş Türküler geleneğinden gelen duruşuyla kısa sürede fark edildi.

4 ‘Dönmez Yol’/Erkan Oğur: Her ne yapsa defalarca dinliyoruz, başucumuza koyuyoruz ama bu albüm ayrıca özel ilgiyi hak ediyor.

5 ‘Güneşi Beklerken’/Mor ve Ötesi: 2012’nin son albümlerinden. Ancak hem grup diskografisi içinde hem de Mor ve Ötesi sevenler için özel bir çalışma. Bana göre olgunluk albümü. Sound olarak daha kolay algılanacak. Kayıtlar ve ruh; 10 üzerinden 10.

MEHMET TEZ/Milliyet hafta sonu ekleri yazarı

1 ‘Güneşi Beklerken’/Mor ve Ötesi: İki yıldır bekleniyordu albüm. Grup, ‘Dünya Yalan Söylüyor’ dönemine dönmüş gibi, ama aradan geçen zamanla daha olgun. Müzik her zamanki gibi şahane bir Türk tipi Brit rock.

2 ‘Aşktan ve Gariplikten’/Can Bonomo: Yeni nesil pop müziğinin en tanınmış temsilcisi oldu Bonomo, Eurovision’dan sonra. Bu albüm hem alaturka hem alafranga ezgilerle güzel bir sentez. Bonomo’nun deyimiyle, “İstanbul müziği.”

3 ‘Deli Bando’/Yasemin Mori: Kemdine has ses ve tarzıyla özel bir müzisyen ve aynı zamanda söz yazarı. Kafasına göre takılmasını seviyorum.

4 ‘Old Ideas’/Leonard Cohen: Cohen, eski toprak ozanlardan. Albüm yılların bilgeliğini ve müzikte sadeliği temsil ediyor.

5 ‘Nocturne’/Wild Nothing: Indie pop tarzında yılın en iyi albümü. Neredeyse boş şarkı yok. Amerikalı Jack Tatum’un 80’lere de göz kırpan tarzını naif ve huzur verici buluyorum. Pop böyle olmalı.

YARIN: 2012’NiN EN iYi FiLMLERi