Kapadokya’nın düşündürdükleri

Zeynep Şanverdi- Çocukken Kapadokya gitmeyi en çok istediğim yerlerden biriydi. Fakat şimdiye dek gidememiş̧ olmak, düşündüğüm kadar üzmedi beni. Çünkü bir arkeoloji öğrencisi olarak birçok şeye bakış açım değişmişti. Baktığım manzaranın büyüleyici taraflarının yanında, coğrafyanın jeolojik yapısını anlamaya çalışmak, yaşanmış volkanik olayları göz önünde bulundurmak, oraya yerleşmiş̧ insanların düşünce tarzını tahayyül etmek fazlasıyla keyif vericiydi. Baktığım yerlerde yapılmış-yapılabilecek kazı çalışmalarını hayal etmekten alamadım kendimi.

Rotamın ilk durağı, akşam vakitlerinde Göreme içerisinde bulunan Seyir Tepesi oldu. Gözümün alabildiğine uzanan manzaraya bakakaldım. Baktığım her açıda bir kartpostal görüyordum adeta. Sonrasında sokaklarda gezindim. Hâlâ kullanımda olan taş yapıların arasında yürümek nedense garip hissettirdi. Yapıların koruma altında olması gerektiğini düşünürken orda yaşayan insanların en az yüzlerce yıl önce orayı yaşam alanına çeviren insanlar kadar hak sahibi olduğu gerçeğiyle yüzleştim.

Kaymaklı Yer Altı Şehri’ni ziyaret ettiğim sırada, dar koridorlar geçişimi zorlarken, odaların ferah olması fazlasıyla şaşırtıcıydı. Ihlara Vadisi’nde yaptığım kısa yürüyüş, doğaya olan askımı pekiştirdi. Dağların tepe noktalarındaki yaşam alanlarına bakmak, insanların bu manzaraya uyandığı zamanları düşündürdü. Fazlasıyla huzur verici olmalıydı.

Zelve Açık Hava Müzesi

Zelve Açık Hava Müzesi’ne ayrı bir parantez açmak istiyorum. İçinde eser barındırmadığı halde, gezmekten en keyif aldığım müzeydi. Gözümün alabildiğine uzanan renk ahengi ve yapıların pürüzsüz duruşu beni içine hapsetti. Yürürken kaybolabileceğiniz bir yer gibi dursa da yürüyüş rotalarının düzeni size her yeri görmenin yanında, yorulduğunuz yerde onca yolu tekrar yürümeden başa dönme imkânı da sağlıyor.