30 Ağustos gecesi Harbiye Orduevi'nin bir cephesini neredeyse tamamen bir Türk bayrağı kaplıyor, ışıklar altında pırıl pırıl parlıyordu. Taksim'deki manzara ise karanlık... AKM'nin cephesinde mendil büyüklüğünde iki Türk bayrağı ve aynı büyüklükte bir Atatürk portresi... Bayrakların tozdan rengi atmış, kumaşı yıpranmıştı.
Milli bayramlarda Anakent Belediyesi AKM'ye dev bir Atatürk posteri asıyordu. Tayyip Erdoğan'ın 1994'te göreve gelmesinden sonra bu poster ortadan kayboldu. Hâlâ kayıp. Onca Atatürkçü kuruluş bu portrenin bir benzerini yaptıramadı. Adam gibi bayrak da bulunamıyorsa çok ayıp!..
"Entelektüel, başkalarından daha çok şey bilmediğini daha çok sözcükle anlatan kişidir..."
Dünya Şampiyonasında birincilik beklidiğimiz Süreyya Ayhan ikinci oldu. Bir yandan soğuk duş... Bir yandan da isabet oldu. Çünkü hak etmemiştik. Ne ülke olarak atletizme bir yatırımımız var, ne Süreyya'nın bu noktaya gelişinde devletin, siyasetçinin ve toplumun payı... Ne var ki zaferin ucu görününce cümle memleket evladı bindi kızcağızın incecik omuzlarına...
Zafer emek ister... O emeği paylaşmayanların zaferden pay istemesi arsızlıktır. Süreyya'nın bilinçaltı belki de vermek istemedi o haksız gururu hak etmeyenlere... Zaferi birlikte hak edelim, kazanırız.
Iraklı insan değil mi?
Televizyonlar sık sık Irak'ta savaşın bittiği 1 Mayıs'tan bu yana ölen Amerikan ve İngiliz askerlerinin sayılarını veriyorlar. Peki kaç Iraklı öldü?
Kimse söz etmiyor. Karaya vuran bir balina için dakikalarca yayın yapan dünya ve Türk medyasının "insancıl" lığı nerede kaldı? Batı'da mı?
Daily Mirror gazetesinin yaptığı ankete göre İngiliz halkının yüzde 61'i İngiliz askerlerinin Irak'tan geri çekilmesini istiyor. İngilizler gencecik çocuklarının bir hiç uğruna öldüğünü nihayet anladı. Amerikalılar da uyanma aşamasında. CNN - Gallup anketine göre "Askerlerin tamamı veya bir kısmı geri çekilmeli" diyenlerin oranı yüzde 46...
Daha da ilginci.. Amerikan halkı artık yüzde 54 oranında Bush'un Irak'ta açık bir planı olduğuna inanmıyor...
Washington'daki kafasızlar yarattıkları bataklığa saplanıp kaldılar.
Asker için Türkiye'ye neredeyse yalvarır duruma düştüler.
Başbakan Erdoğan da Irak'a asker gönderme konusunda çok istekli görünüyor.
Böyle görünmeye mecbur. Çünkü ABD'nin verdiği koltuk desteği önemli...
Ne var ki ağzından çıkanları mantığa oturtmak bir türlü mümkün olmuyor.
Örneğin Irak'ta ABD'nin jandarması gibi gözükmemeliymişiz.
ABD'nin izniyle Irak'a girecek, orada ABD'nin gösterdiği alanda ve sınırlar içinde görev yapacak ama ABD'nin jandarması gibi görünmeyeceksiniz. Nasıl olacaksa.
Bir başka gerekçe "ABD Irak'ta başarısızlığa uğrarsa bu Türkiye'nin çok aleyhine olur" ya da "Komşudaki yangına ilgisiz kalamayız"...
Asker cenahından gelen bu gerekçelere yine bir asker, E. Orgeneral Kemal Yavuz Akşam gazetesinde yanıt veriyor:
- Müttefiklerin 170 bin askerle söndüremediği yangını Türkiye 10 bin askerle mi söndürecek?
Amerika tek kurtuluşunun BM'yi devreye sokmak olduğunu yavaş yavaş kavrıyor. Türkiye işgale omuz vermek yerine şimdiden BM çizgisinde pozisyon alsa hem çocuklarını ateşe atmaz, hem dünya platformunda saygınlık kazanır.
- Her meslek kendi hırsızını saklıyor.
O zaman kaldırın kendi hırsızlarınız üzerindeki dokunulmazlık zırhını, örnek olun.