Basketbolun doğasında çok basit bir kural var: "Atamazsan kazanamazsın"...
A Milli Basketbol Takımımız dün akşam Ukrayna karşısında İbrahim sayesinde azkalsın bir istisnayı gerçekleştirerek bu kaideyi bozacaktı. Ama olmadı; Yine İbrahim, kendi elleriyle yarattığı mucizeyi kendi elleriyle istemeden de olsa yokediverdi.
Bulgaristan maçında dişliler takır takır işlemiş, forvet krizi perde arkasında gizlenmişti. Zayıf İsviçre karşısında ise sadece 64 sayı üretilebilmesi tehlike çanlarını çalmıştı. Dün Ukrayna maçında da aynı sıkıntı tüm açıklığıyla ortaya çıktı. Son periyotta Hüseyin’in silkinişini saymazsak milli takım yine skorda sadece İbrahim’in eline baktı. Bu yıldızımız da son çeyrekte gemisini kurtaran kaptan rolüne bürünüp mucizevi üçlükleriyle maçı döndürdü ama neredeyse tüm hücum setleri üzerine kurulu olan İbo yorulunca yaptığı iki hatayla kendi çevirdiği maçı dramatik bir şekilde yine kendisi kaybetti. Üzücü olan 34 sayı atıp canını dişine takmasına, elinden geleni yapmasına rağmen yalnız kalan İbrahim’in takım arkadaşlarından skor desteği görememesi. İbrahim’e kızmaya kimsenin hakkı yok. Takımın tüm sorumluluğu omuzlarına yüklenen bu oyuncumuzla ne kadar övünsek azdır. Neyse ki millilerimiz Hollanda’yı İstanbul’da yendiği taktirde yine ilk iki içinde yer alıp final vizesini alabilecek kapasitede.
Bu arada maç sırasında yaşanan skorboard skandalı ve sonrasındaki çağ dışı görüntüler utanç vericiydi. Milli Takım’ın Ukrayna’ya girişinden itibaren organizasyon aksaklıkları Skorboard rezaletiyle son buldu. Bu skandalı Ukraynalı pon pon kızların nefis dansları bile gölgeliyemedi. Zaten bu soğuk ülkenin de diğer soğuk Rus Cumhuriyetleri’nde olduğu gibi güzel kızlarından başka hiçbir çekici yanı yok.
