Gençlik ve Spor Bakanlığı’nın yıllardır inşaatı süren binası bir süre önce açıldı. 28 Haziran günü Olimpiyat ve Paralimpik Oyunları’na hazırlık toplantısı yapılacak, yer konferans salonu. Türkiye Milli Paralimpik Komitesi Genel Sekreteri, tekerlekli sandalye bağımlısı İbrahim Gümüşdal normlara pek de uymayan rampadan, ana kapıdan giriş yaptığında, engelliler asansörü olmadığı için konferans salonuna inemeyeceğini söyleyip, kendisine tekrar yardımcı olarak dışarı alıp arka girişten salona sokuyorlar.
İlk beş sıradan sonra, onaltı sıra kademeli olarak aşağı iniliyor. 500 kişilik bir salon, aşağıda ortada bir sahne, sahnedeki masada; Spor Genel Müdürü Mehmet Baykan, Yardımcısı Tamer Taşpınar, (TMOK) Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi Genel Sekreteri Neşe Gündoğan ve iki yetkili daha oturuyor. Toplantıya katılanların toplam sayısı 35 kişi civarında. Dolayısıyla kişiler yakın oturdukları için mikrofon kullanılmıyor. İbrahim Gümüşdal 16’ncı sırada sandalyesiyle çakılıp kalmak zorunda kalıyor. Çünkü aşağı inmek ancak onu birilerinin sırtlayıp taşımasıyla mümkün.
Bir süre sonra Paralimpik kota konusuna gelindiğinde, Tamer Taşpınar görüşünü sorunca, sesin yukarıya gelmediğini işaret ediyor. Mikrofon getiriyorlar ve İbrahim şunları söylüyor: “İnanıyorum ki gönül bağımsızdır, bir engel yoktur. Ancak mimari açıdan bu kadar yakın olmama rağmen aranızda değilim. Yeni güzel bina hayırlı olsun. Ama maalesef engelli yine düşünülmemiş.” Tamer Taşpınar kollarını kaldırarak ve mahcupça gülümseyerek haklı olduğunu belirten bir hareket yapıyor. Ve bu arada “Sizi aşağıya indirelim” teklifinde bulunuyor. Ancak İbrahim Gümüşdal bu dik merdivenlerde aşağıya taşınma riskini alamadığı için teşekkür ediyor.
“Hayatımda kendimi hiç bu kadar kötü hissetmedim” dedi İbrahim. (TMPK) Türkiye Milli Paralimpik Komitesi Yönetim Kurulu’ndan istifasını zor önledim.
Suçlu Kim?
Uzun yıllar yapımı süren binanın bu şekilde olmasının suçlusu, ne yeni Gençlik Spor Bakanlığı ne de Spor Genel Müdürlüğü. Ancak Spor Genel Müdürlüğü’nün bir Tesisler Dairesi Başkanlığı var bildiğimiz kadarıyla. İnsan bir kere gidip bakmaz mı? Engelli insanlar bu kadar mı aşağılanır?
Yarın IPC Genel Başkanı veya IWBF Genel Sekreteri her ikisi de tekerlekli sandalye bağımlısı, bir konferans vermek için Ankara’ya Bakanlığımıza gelseler ne hallere düşeriz hiç düşünen var mı? Bırakın yabancıları, bu ülkede engelli insanların yaşadığını devlette görev yapanlar ne zaman anlayacaklar? Sonra da 2020 İstanbul Olimpiyat ve Paralimpik Oyunlarına aday oluyoruz. Allah sonumuzu hayır etsin.