1997 senesinde, zamanın Spor Bakanı Bahattin Şeker’in ricası üzerine, sinema sanatçısı Perihan Savaş, o zamanki adı ile tek federasyon olan Türkiye Özürlüler Spor Federasyonu Başkanlığı’nı üstlenmişti.
Rahmetli eşi Yılmaz Zafer’i çok severdim. Çok genç yaşta, sıkıntılı bir 1,5 sene geçirerek hayata veda etti. Perihan Savaş’ın başkan olduğunu öğrendiğimde, kendisini Almanya’dan aradım, bana da bir görev verip vermeyeceğini sordum. Hemen ilgilendi ve beni yönetim kuruluna alarak, Asbaşkan olarak görevlendirdi. 1,5 sene birlikte çalıştık. Daha sonra federasyon başkanlığından ayrıldı ve yerine zamanın Spordan Sorumlu Bakanı Yücel Seçkiner tarafından federasyon başkanlığına getirildim. Daha sonra da 1999 senesinde, bu kez o zamanın spor bakanı ile engelliler sporu konusundaki bir anlaşmazlık dolayısıyla görevimden ayrıldım. Ancak engelliler sporundan hiç uzaklaşmadım. Önce (TESYEV) Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı’nı kurdum, sonra da (TMPK) Türkiye Milli Paralimpik Komitesi’ni kurdum.
Engelli bir ağabey ile geçirdiğim 20 yılın sonrasında, eğer Perihan Savaş olmasaydı, ben bugün engelliler sporunun içinde yoktum. Engelliler sporuna ve engelli insanlarımıza, gerektiğinde genel müdür, bakan, gazeteci, herhangi bir sivil toplum örgütünün başkanı ile girdiğim tartışmalarda ve sonunda bugün engelliler sporunun geldiği noktada en ufak bir katkım olduysa, bu sevgili Perihan Savaş sayesindedir. Bana güvenerek yönetim kuruluna alması ve asbaşkan yapması engelliler sporunun bu günkü duruma gelmesinde en büyük etkenlerden biridir.
Geç de olsa kendisine tüm engelli sporcularımız adına, burada bir kez daha şükranlarımı sunuyorum.