Kısa bir süre önce, Uluslararası Paralimpik Komitesi bültenlerinde, Güney Kore Milli Paralimpik Komitesi ile Kanada Paralimpik Komitesi’nin bir işbirliği anlaşmasını okuduk. Ve aklımıza bu ülkenin Paralimpik Komitesi ile olan işbirliğimiz geldi.
2008 senesinde, Pekin Paralimpik Oyunları sırasında başlayan temaslarımız ve dostluğumuz, o zamanki Komite Başkanı Miss Hyang-Sook Jang ile önemli gelişmeler kaydetti. Daha sonra göreve gelen tekerlekli sandalyeli Dr. Seok-Yong Yoon zamanında 2010 senesinde, bir işbirliği anlaşması imzaladık. Temaslar devam ederken, birlikte Türkiye’de, Güney Kore’de ve Hollanda’da, Dünya’da ilk defa organize edilen Uluslararası Paralimpik Gençlik Kampları’na katıldık ve organize ettik.
Daha sonra İstanbul’da ziyaretimize Bayan Na Kyung-Won ile Bay Kim Sung-il geldi. Amaç, Bayan Na Kyung-Won’un uluslararası Paralimpik Komitesi Yönetim Kurulu’na girmesi ile ilgili destek sağlamak idi. “Türkler ve Koreli’ler Dosttur” sözünü birçok Koreli meslektaşımızdan duyduğumuz için ve de tarihi bildiğimiz için, elimizden gelen olanakları kullanarak, dost ve sözümüzün geçeceği ülkelerin desteğini alarak Bayan Na Kyung-Won’un IPC Yönetim Kurulu’na seçilmesinde destek olduk.
Daha sonra Bay Kim Sung-il Kore Paralimpik Komitesi Başkanı olunca, ilişkiler dondu. Kendileri İstanbul’da yapılacak olan Uluslararası Paralimpik Komitesi toplantısına gelmediler.
2010 yılında yapılan anlaşmalar gereği, bazı spor branşlarındaki birlikte çalışmalar ve antrenör değişimi konusunda cevap alamadık. Bu sütunlarda yazdığımız bir yazıdan sonra, Türkiye’deki Güney Kore diplomatları devreye girdiler. Daha sonra kendilerinden “Hadi birlikte çalışalım” diye birkaç mail aldığımızda zaten iş işten geçmişti.
Kanada ile yaptıkları anlaşmayı okuyunca, aklımıza bunlar geldi. Bu konuda Kore Paralimpik Komitesine galiba fazla güvenmemek gerekiyor.