Yavuz Kocaömer

Yavuz Kocaömer

ykoca@milliyet.com.tr

Tüm Yazıları
Haberin Devamı

Yer, Afganistan’ın başkenti Kabil, tarih ise 14 Kasım 2005.
Tino Kessners 2 Alman arkadaşıyla birlikte, zırhlı aracı ile Alman askeri üssünü terk ederek Kabil’e doğru yola çıkıyor. Bu sırada karşıdan süratle gelen bir araba zırhlı araca çarpıyor ve araç beton bir direğe savruluyor. Air-Bag (hava yastığı) 3 askeri kurtarıyor ve yaralanmadan çıkıyorlar. Bu sırada görüyorlar ki intihar komandosu tekrar üzerlerine geliyor ve o sırada 12 kiloluk bomba patlıyor. Bir arkadaşı 2 bacağını, bir diğeri hayatını kaybederken, Tino’nun da bir bacağı kopuyor. Aylarca süren tedaviden sonra ayağa kalkıyor. İyileştikten sonra geri hizmette çalışması söz konusu iken askerlikten istifa ediyor. Ve hayata tutunmanın yolunun spor olduğunu görüp bisiklete binmeye başlıyor.
Protez bir bacakla bisiklete binmek başlangıçta onu çok zorluyor. Ve protez bacak ile pedalın bağlantısı konusunda çok sıkıntılar çekiyor. Ancak büyük bir hırsla devam ediyor. Sağladığı büyük başarılarla 2007 yılından beri Alman Milli Takımı’nın gelecek vadeden sporcuları arasına giriyor. Aynı sene 1000 metre pist yarışında Bavyera Şampiyonu olurken, Almanya ikinciliğini kazanıyor. Ve aynı yıl Fransa‘da yapılan Dünya Şampiyonası’na katılma hakkı kazanıyor.
2009 yılında Gardasee‘de 350 kilometrelik Riva Bike Maratonunu kazanıyor. Timo, ayrıca askerlikle ilgisi kalmamasına rağmen, Savaş Gazileri Derneği’nde, gazi arkadaşlarına rehberlik yapıp, onların sorunlarının çözümünde yardımcı oluyor.
Şimdilerde hedefi 2012’de Londra’da yapılacak Paralimpik Oyunları’nda madalyaya uzanmak.
Daha sonraki hedefi ise 2016 Rio Paralimpik Oyunları. “Alman engelli atletlerinin daha çok tanınmaya ve daha uygun koşullarda spor yapmaya ihtiyaçları var” diyor Tino.
Aklımıza ülkemizdeki engelli insanlarımızın hangi koşullarda, ne kadar zorlukla spor yaptıkları geliyor ve içimizi hüzün kaplıyor.