1 Temmuz 2005 tarihinde, TBMM Genel Kurulu’nun kabul ettiği, o zamanki adı ile Özürlüler Kanunu’nun 33. Maddesi aşağıdaki şekildedir.
Adı geçen maddede, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü’nün görevleri konusunda, 21.5.1986 tarihli ve 3289 sayılı Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü’nün Teşkilat ve Görevleri hakkında Kanunun 2. maddesine aşağıdaki ilave yapılmıştır.
“Özürlü bireylerin spor yapabilmelerini sağlama ve yaygınlaştırmak üzere; spor tesislerinin özürlülerin kullanımına da uygun olmasını sağlamak, spor eğitim programları ve destekleyici teknolojiler geliştirmek, gerekli malzemeyi sağlamak, konu ile ilgili bilgilendirme ve bilinçlendirme çalışmaları ile yayınlar yapmak, spor adamaları yetiştirmek, özürlü bireylerin spor yapabilmesi konusunda ilgili diğer kuruluşlarla işbirliği yapmak.”
Özellikle bedensel engelliler sporunda, gerekli malzemenin sağlanması büyük rakamlara ulaşmaktadır. 2006 yılında, Sayın Mehmet Ali Şahin’in başkanlığında oluşturulan bir komite, gönüllü bağışçı kurumların sağladığı 2,5 milyon TL’lik bir fon ile (bu fonun 500 bin TL’si Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı (TESYEV) tarafından verilmiştir) gerekli spor malzemelerinin, o tarihlerde çok büyük bir bölümü sağlanmıştır.
Daha sonraki senelerde, bu konuda Spor Genel Müdürlüğü, yasadan doğan yükümlülüğünü yerine getirmemiş, Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı’nın destekleri ile alınan malzemelerle bugüne kadar gelinmiştir.
Yasanın ilgili maddesindeki diğer konularda, yani spor eğitim programları ve destekleyici teknolojileri geliştirmek, konu ile ilgili bilgilendirme ve bilinçlendirme çalışmaları ile yayınlar yapmak konusunda da neredeyse hiçbir faaliyete bugüne kadar rastlanmamıştır.
Bir yasayı uygulamayan, daha doğrusu uygulamamak yoluyla bu yasaya karşı gelen bireyler, nasıl hesap vermek zorunda iseler, kurumlar içinde aynı kural geçerlidir.