Aşağıda, bir Tekerlekli Sandalye Basketbol Antrenörümüzün gönderdiği yazıyı bilgilerinize sunuyoruz.
“Kulüplerimiz tarafından spor yaptırarak onların rehabilite olmaları amacıyla bin bir zorlukla evlerinden çıkardığımız engelli kardeşlerimiz için kimden veya kimlerden ne istense (Sayınlar! dahil) kulüplerine sadaka isteyen fakir gözüyle bakılıyor ve diğer sorunlar ile ilgilenilmiyor bile.
Bir Sayın Vekilimizin 2005 yılında çıkardıkları bir kanun ile engelli kardeşlerimi insan yerine koyarak evden çıkmalarına ve maddi yönden tatmin olmalarına sebep olmuş olduğu sözlerini üzülerek okumuş idim. Lakin Sayın Vekilin bu sözü ile engellilerin yalnızca maddiyata ihtiyaçları olduğunu, engelli kardeşlerimizin kendisinden daha gönül zengini olduklarını, fakat sosyal yaşamda yer almak istediklerini unutmuştur.
Bizler gerek kulüp yöneticileri ve gerekse antrenörler olarak (1986 tarih 3289 sayılı Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü’nün görevleri adlı kanunun 2.maddesinin (n) bendine göre) görevinin yerine getirilmesinden başka bir şey istemiyoruz. Lakin Sayın Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü’nün engelli sporcularımızın lehine çıkarmış olduğu kanunların hiçbiri uygulanmıyor ve uygulattırılmıyor.
Birleşmiş Milletler Engelli Hakları Kurulu’nun: (Engellilerin toplum içine alınmasının sporun en önemli araçlarından bir olduğu) görüşünde olmasına rağmen, spor teşkilatlarımızın personellerinin engelli kardeşlerimize spor yaptırma yerine, daha çok onlara spor yaptırmamak için ellerinden gelen gayreti göstermekte ve bırakın spor tesislerinin engellilerin kullanımına uygun duruma getirilmesini, engelli spor takımlarının çalışmaları için gerek il müdürlükleri ve gerekse salon amirlikleri tarafından uygun saat verilmemekte, çalışma ortamı bile sağlanamamakla birlikte öncelik diğer sağlıklı amatör spor takımlarına tanınmaktadır.
Bizler kulüp yöneticileri ve antrenörler olarak; Suyun kendisine akacağı bir yolu bulacağı günü bekleyerek belki iyi günler ileridedir diyoruz.”
Bir Tekerlekli Sandalye
Basketbol Antrenörü