"ANNEMLERİN O SEVİNCİNİ GÖRÜNCE..."
Tokyo’da şunu düşünüyordum. Maç sonrası annemlerin o sevincini falan görünce bitsin döneyim de onlarda rahat etsin. Benim maç takvimim yaklaşık 2 hafta sürdü. 2 hafta boyunca uyuyamıyorlar, heyecanlılar tahmin ediyorum. Emin olun ben rakiplerimi o kadar araştırmıyorum. Ben ailem kadar, erkek kardeşim kadar, hocamın oğlu kadar araştırmıyorum. Onlar artık dövüşürken yüz stillerine, psikolojisi nasıl alıyor yumrum alınca her şeyi analiz ediyorlar. Artık dedim bir an önce bitse dönsem onlar normal hayatlarına geri dönsünler artık. Onlar daha heyecanlıydı.