Galatasaray, son şampiyonu evinde baskı altına alma hedefi ve becerisiyle maça başladı.
Hayır, rakip kaleyi abluka altına almak gibi bir durumdan bahsetmek mümkün değil. Ancak Bursa’nın savunmada oyun kurmasını engelleyecek bir ön alan presinin ilk 30 dakika hiç de fena işlemediğini söylemeliyiz.
Bursaspor bu presi paslaşarak aşmaya çalıştı. Ancak hem çok pas hatası yaptılar, hem de geçen seneki pas hızına dahi yaklaşamadıkları için istedikleri oyunu oynayamadılar. Doğal olarak Kenny Miller’ı uzun toplarla görmek dışında çok fazla bir seçenek kalmadı.
Maçın bu devresi için Bursaspor’un övülebilecek tek yönü, paniğe kapılmamaları ve soğukkanlı olmalarıydı. Zaten yeşil-beyazlıları geçen sene şampiyonluğa ulaştıran da, bu yıl ağır Şampiyonlar Ligi yenilgilerine rağmen ayakta kalmalarını sağlayan da her şeyden önce bu sağlam ruh halleri. Yani yüksek bir moral seviyesi.
Peki Galatasaray böyle bir baskı yapabilirken, rakibi büyük oranda bozmayı başarmışken nasıl oluyor da neredeyse hiç hücum edemiyor?
Ekipte belli oranda bir yetenek eksikliği olduğu kuşkusuz. Buna bir kez daha girmeye gerek yok. Ancak bu eksiklik, onları ligin dibindeki takımların dahi gerisinde bir pozisyon ortalamasına getirecek seviyede de değil.
Bunun sebebi Galatasaray’ın neredeyse iliklerine kadar işlemiş panik. Büyük çoğunluğu iki yıl önce milli takımın değişmez oyuncuları, kalanların çoğu Türkiye’nin geleceği denebilecek yıldız adayları. Ancak zihinsel olarak kendi potansiyellerinin yüzde 10’larında geziyorlardı dün.
Dün Galatasaray formasıyla sahaya çıkmış oyuncular, ellerinden gelenin de fazlasını yapmaya çalışırken hücum alanında 3 pas dahi yapamadılarsa, ceza sahası içine bir tek başarılı pas dahi atamadılarsa bunu sadece kalite ile açıklayamayız.
Galatasaray için son şampiyona yenilmesi anormal değil. Anormal olan Bursa’nın en sıradan performanslarından birini sergilerken yenilmesi.
Oyuncuların ellerinden geleni sonuna kadar sahaya dökerken dahi doğru düzgün bir akın yapamayışı.
Bu takımı bu kadar kötü yapanın ne olduğunu iyi araştırmak gerek.
Ve bu paniği bir an önce bitirmek.