Bugün ligin hücum gücü, milli takıma destek veremeyecek. Zaten ligdekilerin çoğu yabancı... Yerlilerin de ya formları düşük ya da oynamalarını engelleyen sakatlık ve ceza durumları var. Yurt dışında Fatih Tekke ve Halil’den gayrı üst sınıf bir santrforumuz da yok.
Semih ve Nihat gibi çok önemli adamları da kullanamıyoruz.
Rakip de grupta şu ana kadar gol atamadığımız tek takım.
Bu olumsuz hale bir de grup serüveninde 5 gün arayla oynanan maçlardan hiç tam puan çıkaramamış olmamızı ekleyin.
Ayrıca tüm maçlarımızı kazansak bile 2. olamayabiliriz.
Kağıt üzerinde kâbus gibi bir durum. Ancak gerçek hayatta bu kadar da olanaksız değil.
Ukrayna maçındaki oyun bir ümit. Ligdeki ve Avrupa’daki hücuma dönük orta saha ve savunmacılarımız da kendi vasatlarının üzerindeler. Sadece Gökhan Gönül, Tuncay ve Arda’yla bile bu maçı koparabilecek durumdayız. Bosna maçında Semih olacak. Hamit ve Nihat’ı da kullanmamız mümkün.
Diyeceğim zaten gerçek hücum gücümüz orta sahamız ve savunma kanatlarımız olacak. Ligin iki parlak takımı Galatasaray ve Fenerbahçe aslında sıkı hücuma dönük orta saha performanslarıyla parlıyorlar.
Durum buyken ne kadar sert bir savunmayla karşılaşacak olsak da maçı erkenden koparabiliriz. Bir kornerle bile iş en başından değişir. Rakibe gelince Ermenistan deplasmanı ve bizden gayrı, Ermenistan ve Estonya deplasmanlarının ardından muhtemelen o güne kadar yenilgisiz olacak İspanya’yı ağırlayarak bitirecekler. Bize her yönüyle çok benzeyen Bosna için de durum rüya gibi değil.