Golün ardından koşup, sarıldıkları adamın yüzü de başka bir âlem... Tabata’yı karşılamıyor, sarılmıyor, gülmüyor, sevinmiyor. Kolunu kaldırmıyor
Tabata’nın golü sonrası sahanın içindekilerin sevinç halini geçen yılın çifte şampiyonluğunda görmedik sanki...
Sanki, Şampiyonlar Ligi finali uzatmasının son dakikasında gelen altın gol gibi...
Her şeyi bitiren, diğer herkesi yenen, takımdaki herkesi temize çıkaran bir gol gibi...
Tabata’nın transferinden, Nihat’ın maaşına, Ernst’in ayrı tutulmasından, Rüştü’nün yuhalanmasına kadar. Sanki hepsini silen, tribündeki yandaşlar da dahil diğer herkese atılmış bir golün sevinci gibi.
Yüzlerdeki ifadeden sevincin boyutundan anladığım bu...
Golün ardından koşup, sarıldıkları adamın yüzü de başka bir âlem... Tabata’yı karşılamıyor, sarılmıyor, gülmüyor, sevinmiyor. Kolunu kaldırmıyor. Öyle duruyor Denizli de, put gibi... Onun ifadesi biraz ifadesiz, bilinçli olarak.
Bırak der gibi!
‘Sizin tepkileriniz ne kadar abartılıysa, bu gole sevinmek de o kadar abartılı’ der gibi. Öylece boşluğa, karşıya bakıyor.
Bu hali, bu kızgınlığı da abartılı gibi... Demirören de öyle bakıyor karşıya, bağıranlara...
Ama Revna Demirören... O başka... Tribünler, “Demirören yeter” derken, alkış tutması... Etrafındakilerin, tribünlerin ne dediğini anlamadığı endişesiyle uyarmasına “Ne dediklerini çok iyi biliyorum” der hali. O herkesin kastettiğinden başka bir anafikirler aynı tezahürata tempo tutuyor. “Bu sıkıntıyı artık çekmeyelim. Yeter” der gibi... ‘Bırak’ der gibi. En çok onun dedikleri, demek istedikleri insani. En çok onun demek istedikleri insana dokunuyor.
Aradaki fark!Dün bu ifadeler her şeyin önündeydi İnönü’de. Bana bir tek Revna Hanım’ınki gerçek ve içten geldi...
Yusuf’un muhteşem dalışının sonucunda Nobre’nin bu senenin klasiğinin dibine vurup direğe nişanladığı topla başlayan oyunun sonunda bir felaketin meydana gelmesini Denizli’nin (spor olanın) yetersizliği engelledi. Yoksa yine pas ve şut fakiri bir takım vardı İnönü’de.
CSKA maçıyla aradaki fark, CSKA’yla Denizlispor arasındaki fark kadardı...