Kimsenin Aragones’e kızacak bir hali de kalmadı. Fenerbahçe için artık lig tamamen bitti diyebiliriz sanırım. Bir devirle birlikte...
Fenerbahçe’de oyuna asılanlar ve asılmayanlar var. Bir de istediklerini yapabilenler ve yapamayanlar var. Hem oyuna asılıp, hem de istediklerini yapabilen de bir tek Emre var.
Emre’nin aslında çocukluğundan bu yana Fenerbahçeli olduğunu artık söylemesine gerek yok sanırım. Sahadaki çabasını diğerleriyle karşılaştırdığınızda yeterince inandırıcı oluyor zaten. Doğrusu Emre Belözoğlu, kendisini Fenerbahçelilere kabul ettirmek için daha ideal bir sezon bulmazdı. Çünkü bu sezonun genel hali içinde o, hem Tuncay, hem Alex...
Fenerbahçe’nin durumunu anlatan en iyi fotoğraf 65. dakikada yine Emre’nin Ankaraspor savunmasını bir driplingle yarıp aldığı frikikte ortaya çıktı. Hiçbir pozisyonda topun olduğu yerde çoğalamayan takım bir anda topun başında çoğalıverdi. Tam 6 oyuncu gitti topun başına. Akan oyundan umudunu kesmiş, yardımlaşmaya katkısı olmayan tam 6 oyuncu gecenin ucuz yoldan kahramanı olmak için topun başındaydı. Vederson erken davranıp oyuna yakışan bir vuruş yaptı. Bu tablo aslında her şeyi çok iyi anlatıyor.
Yoksa, Fenerbahçe’nin cezalı ve sakatlar nedeniyle eksik olduğu, bu yüzden iyi olmadığı düşünülebilir. Ama bu bahaneyi öne sürmek çok mümkün değil. Çünkü rakip 2. yarıdaki 10 maçta 3 puan toplamış tamamen demotive, şampiyonluk peşinde koşarken düşme tehlikesi yaşamaya başlamış, lobisi, seyircisi olmayan bir takım. Fenerbahçe’nin yedeklerinin Aragones’in onlara haksızlık yaptığını ispat etmeleri için daha müsait bir ortam olamazdı. Zaten oyun başladığında da Ankaraspor’un oyununun genel ikinci yarı standardında olduğu görüldü. Bu rakip karşısında daha az üretken olmayı başardı yedekler. Kimsenin Aragones’e kızacak bir hali de kalmadı.
Fenerbahçe için artık lig tamamen bitti diyebiliriz sanırım. Bir devirle birlikte...