Şenol Güneş Fenerbahçe’den böyle bir oyun ritmi ve baskı beklemiyordu sanırım. Rakibin böyle bir baskıyla başlayacağını bilse bunca zamandır sakatlıkla boğuşan Egemen’i sahaya sürer miydi bilmiyorum.
Bahsettiğim baskı ve oyun ritmini izleyenler zaten biliyor. İzlemeyenlere anlatmak ise kolay değil. Çünkü Fenerbahçe’nin uzun yıllardır böyle oynadığını hatırlamıyorum.
İki kanat beki sürekli hücumun parçası olan bir takım. Selçuk’u geri ikiliye yardımcı bırakıp topyekun saldıran bir takım. Top rakibe geçtiği anda presle pas yapmalarını engelleyen bir takım. Fenerbahçe bu sezon dün ilk 30 dakikada oynadığını oyunun onda birini 3 dakika bile oynamadı. Bu oyunun Trabzon için şoke edici olmasının sebepleri var.
1-Alex belki ilk kez topsuz oyunda da vardı.
2-Topuz ilk kez başı yukarıda oynadı. Dolayısıyla pas ve şut seçeneklerini çok daha iyi kullandı. Emre ve Selçuk da iki yönlü oyunda iyiydi. Yani ilk kez hem savunmanın hem hücumun parçası oldular. Savunma dizilişinden hücum aksiyonuna hemen geçebildiler ve mesela 2. golü böyle attılar.
3-Andre Santos neden Brezilya Milli Takımı’na seçildiğini gösteren 2 yönlü bir oyun oynadı. Gökhan’ı tamamladı.
4-Jaja ve Engin sürekli top ezerek Fenerbahçe’nin baskısını kırmalarını imkansız yaptı. Dolayısıyla Selçuk ve Colman sadece savunma oyuncularına dönüştü.
Ve Trabzon hiçbir şey üretemez oldu. Ligin lideri hafta içinde Beşiktaş karşısında da benzer sorunlar yaşamıştı, ama tam takımla da bunun olabilmesi ilginç.
Aykut Kocaman’ın bu stratejik seçimi ve bunu uygulayabilmesinden dolayı kutlamak lazım. Bu 60’dan sonra biten takım imajını, yıkmak anlamında önemli. Çünkü hemen herkes bu beklentiyle Fenerbahçe’nin karşısına çıkıyor. Dünkü stratejik tercihin bu beklenti ve planı yıkması da muhtemeldir. Çünkü ligin en iyi takımını bu kadar baskı altına alabiliyorsanız, işi bu kadar çabuk bitirme güç ve planınınız varsa, geri çekilmek çözüm olmayabilir.
Dün 2 duran top dışında rakibine hiç pozisyon vermeyen Fenerbahçe’nin aşırı sinirli birkaç oyuncusunun tavırları dışında eleştirilecek tek yönü, ikinci yarıda kontr atak yapamayışıydı. Belki erken eksik kalmaktan korumaya geçmiş olabilirler.
Sanırım Young Boys maçından sonra bu son yılların en kötü Fenerbahçesi diye yazmıştım. Dün ilk 30 dakikadaki takım belki de Şampiyonlar Ligi çeyrek finali gören takım kadar iyiydi. Bu bir ilerlemenin ve devre arası fizik yüklemenin sonucu mu yoksa düne, Trabzonspor’la geçen yıldan hesaba özgü bir durum mu bunu da zaman gösterecek.