Bobo oyundan atılana kadar Beşiktaş orta sahasının defansif yönünde belirgin bir aksaklık vardı. Belediye 20 dakikada 3 kez Necati, İbrahim ve Adriano’yla Rüştü’yle karşı karşıya kaldı ve bir gol buldu. Savunma önünü Serdar Özkan’la tutma zorunluluğu Tello’nun savunma yönünde zayıf kalışı, kağıt üzerinde böyle bir maç için fazla yumuşak duran Belediye orta saha ve hücumunu fazlasıyla etkili yaptı.
Tjikuzu savunma ve top dağıtma başarısıyla yetti de arttı bile. Skoru belirleyen harika 2 hamlesini alkışlamakla beraber Necati eski oyunun yarısı kadar bir performans ortaya koyabilse, maçı çok önce farklı bir yere getirebilirlerdi. Orta sahadan yaptıkları her ara pas girişiminde istedikleri pozisyonu buldular çünkü.
Bobo’nun atılışı sonrası Beşiktaş’ta oyuncu değişikliği olmadı ama savunma dikkati belirgin ölçüde arttı. Oyun onların yarı sahasına yığılmış ve Belediye’nin iştahı artmıştı ama ev sahibi kaleye gitmekte bu kez zorlandı.
Birer eleştiri
2 teknik adama birer eleştiri getirmek lazım. Tamamen işlevsiz kalan Nobre’yi bir orta saha oyuncusuyla, Aydın ya da Yozgatlı’yla değiştirip daha aktif bir kontratak gücü oluşturmak Beşiktaş’ı farklı kılardı. Delgado’nun Tjikuzu’nun bu kadar kontrolünde olduğu bir oyunda Nobre’den hiç yapamadığı bir işte, kontratak oyunda bu kadar medet ummak pek olmadı.
Abdullah Avcı’ya yapacağımız eleştiriyse ligin en farklı ve parlak oyuncularından (milli takım kadrosunda da olmalı) Erman’ı bu kadar geç oyuna sürmesine yönelik olacak. Kurdukları baskıyı içinden çıkılmaz hale getirebilirlerdi.
Ne olursa olsun bu değişiklik geç de olsa sonucunu verdi. O anda sahanın en iyisi İbrahim Akın’ı hem de o ana kadar çok formsuz görünen Necati’yi oyunda tutarak çıkarmak büyük riskti. Ancak Avcı bu riski alarak, büyük bir hoca gibi kazanmayı bildi ve İstanbul Ligi’ndeki yenilgisiz flaş performansını sürdürdü.