Bursaspor, Şampiyonlar Ligi’ndeki 4 maçta da ne oynamak istediğine karar veremedi. Hep arada kaldı. Ne tam olarak savunma yaptı, ne de hücum. Sahaya karakterini yansıtamadı, kimliğini ortaya koyamadı.
Şimdi düşünüyorum... Bu ülkede Mustafa Denizli, Fatih Terim, Şenol Güneş çok şey yapmışlar. Bizi biz yapan, ‘Çılgın Türkler’ yakıştırmasına sebep olan coşkulu oyun, önde baskı ve agresif mücadele onların eseri değil miydi? Bu anlayışın bize büyük başarılar getirdiğini unutabilir miyiz?
Manchester United öyle abartıldı ki, Bursaspor sanki uzaylılarla maç yapacaktı! Nedir bu kompleks anlamak mümkün değil. İşte bu düşünce ve teslimiyetçi zihniyet değil mi bize 4 maçta sıfır çektirip, tek gol attırmayan...
Bütün iyi niyetine rağmen Ertuğrul Sağlam’ın felsefesi ve vizyonu Manchester’dan puan almaya yetmedi. Tamam kabul ediyoruz arada güç ve kalite farkı var. Ama ilk yarıda 25 dakikalık bir bölüm var ki, sürekli hücum eden takımı çok sevdim. Korkan, geriye oynayan, yapmak istediğini cesurca ortaya koyamayan anlayışı ise hiç sevmedim.
Manchester’dan üç gol yiyip yenilmemiz önemli değil. Benim esas takıldığım düşünce farkı. Aynı kaleye, aynı pozisyonda Fletcher golü nasıl attıysa, Bursaspor adına Turgay da atmalıydı. Bu pozisyonda kendine güven ve vuruş tekniği gözle görülür bir farklılıktı.
Dünyalılar ile uzaylılar arasındaki farkı uzaylıları görmediğimiz için ortaya koyamayız. Ama dünya devi Manchester United takımının futbolcu kalitesini ve anlayışını gördükten sonra aramızdaki farkın çok büyük olduğunu söyleyebiliriz.