Öncelikle ifade etmeliyim ki, sahanın içindeki futbolu çok özlemişiz. Belarus’un mütevazı temsilcisi karşısında Bursaspor’un kadro kalitesi hem kağıt üstünde hem de sahada kendini gösterdi. Fakat hızlı düşünüp, çabuk oynamayı beceremeyen yeşil-beyazlı futbolcular rakibi az adamla yakalayamadıkları için pozisyon bulmakta zorlandılar. Sadece duran toplarda ve topu kenara taşıdıklarında etkili oldular.
Gomel takımının sınırlı yetenekli oyuncularının daha çok defansif oyun anlayışıyla birinci bölgede kalmaları, merkezde de çok oyuncunun kalabalık oluşturması Timsah’ı daha çok sıkıntıya soktu. Böyle maçlarda golü bulup skor avantajını yakalamak çok önemlidir. Çünkü özgüvenin kazanılması, dışşal olumsuz etkileri azaltır (sıcak ve nemli hava gibi)... Rakibin dakika 42’de attığı golün bir duran toptan kazanılması onların şansı olduğu gibi Bursasporlu oyuncuların adam paylaşımında yaptığı hatadan da kaynaklandığını söyleyebiliriz.
Batalla hamlesi yerindeydi
Yenilerden İbrahim Kaş ve N’Diaye savunma anlamında pozitif değer yaratsa da aynı şeyi ofansif anlamda söyleyemeyiz. Timsah’ta özellikle merkezde yaratıcı oyuncuların olmayışı önemli eksiklik olarak gözüktü. Yeşil-beyazlıların beraberlik golünü Serdar Aziz’in şık kafa golüyle bulması moral motivasyonunu yükseltti. Bu gol sonrası Ertuğrul Sağlam’ın Batalla hamlesi yerindeydi. Topun araya sokulması ve topla mesafe almak adına çok doğruydu.
Maçın son çeyreğinde yine bir duran toptan İbrahim Kaş’ın attığı gol Bursaspor’a galibiyeti getirirken aynı zamanda maçı da özetliyordu. Sonuçta toplam maliyeti Sercan Yıldırım kadar olan Gomel takımını Timsah’ın yenmesi ne kadar doğalsa duran topların futbolda ne kadar etkili olduğunu bir kez daha gördük.
Dip not: İlk kez izleme şansı bulduğum N’Diaye’yi çok beğendim.