Bir tarafta son haftaların sürpriz galibiyetler alan takımı Manisaspor, bir tarafta ise kazanma alışkanlığından uzaklaşan Bursaspor. İki takımın önemli eksikleri vardı. Siyah-beyazlılarda Yigit İncedemir, Bursaspor'da ise iki yıldız Sercan ve Volkan yoktu.
Ama her iki takım da bu eksiklikleri bize hissettirmedi. Özellikle Ertuğrul Sağlam, sahaya çıkarabileceği en iyi on birle maça başladı. Bu onun farkı ortaya koyma ve kazanma isteği adına önemliydi. Bursasporlu oyuncular maç boyu sahayı enine ve dikine o kadar iyi kullandılar ki maç ritmini kazanmakta zorlanmadılar.
Topun değerini o kadar iyi anlamışlar ki, kazandıkları topları dikkatli bir şekilde arkadaşlarına verdiler. Bursaspor savunmasının boşa top atmamaları değerliydi. Bu pozisyonu sağlayan Bursaspor'da Svensson'du. Bugüne kadar olan en iyi maçını oynadı. Savunmadan aldığı bütün topları önündeki Ergiç ve Batalla'ya çok iyi servis yaptı. Onlar da sürekli hareketli olup Mehmet Güven ve Semavi'nin markajından rahat kurtuldular.
Turgay faktörüHücum bölgesindeki arkadaşları Turgay, Ozan ve İsmail ile kurdukları iletişim mükemmele yakındı. Ama o bölgedeki en etkili isim Turgay'dı. Mücadele gücü ve takım savunmasına yaptığı katkı süperdi. Attığı gol de ona çok yakıştı. Manisaspor ise çok koşmasına rağmen topa sahip olamadı. Özellikle hücum bölgesinde görev yapanlar oyuna bir türlü giremedi. Bunda Bursaspor'un etkisi olduğu kadar geçen haftaki Galatasaray maçının da etkisi olduğunu düşünüyorum. Ali Sami Yen'deki yüksek tempolu oyunları ve uzun mesafeli koşuları belli ki onları çok hırpalamış.
Ama ne olursa olsun, Bursaspor takımının oyunsal kalitesinin yanında takım halinde fiziksel kalitelerini yakalamaları önemliydi. Bunları elde eden takımın da rakibe üstünlük sağlayıp maçı kazanması kaçınılmazdı. Sonuçta bu yıl lig çok renkli ve heyecanlı olacak. Ne mutlu futbolu sevenlere...