Trabzonsporlu futbolcular bu kadar top kaybını antrenman maçında yapsa, teknik direktör Broos herhalde yarısını duş almaya yollar, çalışma yarım kalırdı.
Hangisini saysak, nereden başlasak bilmiyorum. İlk yarı istatistiklerine bakarsanız 40’tan fazla, ikinci yarıda bir o kadar hatalı pası var bordo-mavili oyuncuların. Üstelik birbirleriyle yarışır gibi. Colman, Gökhan, Serkan, Tayfun, Cale, Giray, Selçuk bir değil, birden çok topu ya ezmiş, ya rakibe teslim etmiş.
Ya Gaziantepspor? Onların da rakibinden kalır yanı yoktu doğrusu. Al birini vur ötekine. Böyle bir tablodan mücadele, kalite, pozisyon çıkar mı? Gariptir evet. Trabzonspor adına ikisi direkten dönen, üçü kaleci Mahmut’un çıkardığı, bir o kadar da Gökhan’ın değerlendiremediği net gol vuruşları. Anlayabilen varsa beri gelsin!
Ligde iyi yerler hedefleyen bir takımın sahada da iyi olması gerekir ki hedefine doğru ilerlesin. Ancak bakıyorsunuz Trabzonspor’un maçlarına mehteran bölüğü gibi. İki geri bir ileri.
Bunca olumsuzluğa karşın ikinci yarıda daha çok pozisyon bulan, hatta gole penaltı kadar yaklaşan bir Trabzonspor vardı dün akşam. Tolga’nın köşe atışında Egemen ile girdiği mücadeleyi on kusurlu hareketten biri olarak değerlendiren hakem Özkalfa, belki de maçın kaderini değiştirecek vuruşa hükmetti. Ancak sahanın en kötülerinden Colman, en iyisi kaleci Mahmut’u geçmeyi başaramadı.
Rakibin oyununu bozmaktan başka amacı yokmuş gibi görünen Gaziantepspor, skoru lehine çevirebilecek pozisyonlar da buldu. Julio Cesar’ın beceriksizliği, oyundan tamamen kopan Trabzonspor savunmasının yaptığı kademe hatalarındandı. Buna karşın konuk ekibin özellikle ikinci yarıda kendi ceza alanı içindeki hatalı adam paylaşımları ve yan toplardaki zaafı, ciddi tehlikeler yaşamasına yol açtı. Fakat karşısında tutukluk yapan bir Trabzonspor forveti, yanında ise harika kurtarışlar yapan genç kalecisi vardı.
Sahi, söz gençlerden açılmışken. Gaziantepspor’un 17 yaşındaki Cenk’i sahada iken, Trabzonspor’un gençleri nerede idi?