Trabzonspor karşılaşması gösterdi ki, Fenerbahçe' nin son 3 karşılaşmada sahada aldığı sonuçlar büyük oranda Aykut Kocaman' ın teknik yönetimine bağlanamaz. Burada yönetimin transfer konusundaki başarısızlığı doğrudan rol oynadı.
Guiliano ve Soldado geç transfer edildiler. Kampa katılmadılar. Kameni ve Volkan kalede güven vermiyor. Buna rağmen bir kaleci transferi yapılmadı. Aslında Fenerbahçe nedense Volkan' dan çok daha iyi bir kaleci alabilecekken, üç sezondur hep ona yedek olacak, onu zorlamayacak çapta kaleci alıyor. Burada tuhaf bir durum var. Volkan' ı kesebilecek bir kaleci neden alınmaz? Kameni ' de böyle bir kaleci.
Stoper, kanat hücumcusu ve forvet eksikleri var. Bunlara yönelik bir transfer hamlesi gelecek mi bilmiyoruz, ancak bu üç transfer olmadan Fenerbahçe' nin geleceğe güvenle bakması zor.
Göztepe, Vardar ve Trabzonspor karşılaşmalarında Fenerbahçe futbol olarak her maçta ufak da olsa iyiye gitti. Ama yapısal sorunları nedeniyle, kötü sonuçlar aldı. Kadro kalitesi ve derinliği rakiplerinin çok gerisinde. Esas sorun burada.
Aykut Kocaman stopersiz, forvetsiz bir takım ile maçlara çıkıyor. Van Persie futbolu kafasında bitirmiş, fizik olarak da bitmiş. Soldado 30 dk çıkartabiliyor. Stoperler Neustadter ve Skrtel hem birbirleri ile, hem de bekler ile uyumsuz. Geçen sezon Skrtel' in hatalarını Kjaer iki kişilik oynayarak kapatıyordu, bu sene tandemde her an, her maç patlayabilecek ve takıma zarar verecek iki bomba var.
Orta sahada derinlik olmadığından ve alternatif bulunmadığından, mecburen Souza ve Mehmet Topal gibi iki hücum yönü sıfır orta saha ile oynuyor ve gole gidecek pozisyonları oluşturma zenginliğini sağlayamıyor.
Bu şartlara rağmen Fenerbahçe Trabzonspor karşılaşmasında, maçın 60 dakikasında oyuna ve sahaya hakimdi.
Bazen maçı çıplak gözle izlemek ile, istatistikler ile izleyerek yorumlamak farklıdır. Sahada kötü ve beceriksiz bir Fenerbahçe gören çoğu kişi kendi açılarından haklılar, ancak istatistikler bize başka şeyler söylüyor.
Topa sahip olmada Fenerbahçe % 60- % 40 üstün. Topla oynamada 25 dk - 18 dk ile üstün. Topla oynama sayısında 608' e 445 üstün. Başarılı pas sayısında 353' e 193 gibi büyük bir fark var. Hücum bölgesinde topla oynamada 203- 83 gibi ciddi bir fark var. Rakip ceza alanına atılan top sayısında 51-29 gibi önemli bir fark var. Şut/isabetli şut sayısında, Fenerbahçe 11/4' e 5/3 gibi bir farka sahip. Yani Trabzonspor' dan daha fazla kaleye şut çekmiş, ancak Trabzonspor' un şut isabeti yüksek.
Savunma mesafelerine baktığımızda Fenerbahçe 'nin rakibine oranla çok daha önde bastığını görüyoruz. Yani savunma öne daha fazla çıkmış durumda (53 metre -37 metre). Faullerde 26-15 Trabzonspor' un üstünlüğü var. Yani Trabzonspor rakibi hem sert faullerle durdurmaya çalışmış, hem de oldukça geride karşılamış.
Oyunda top kullanımına baktığımızda Fenerbahçe beklerinin, Trabzonspor beklerine göre üçüncü bölgeye çok çıktığını ve topla oynadığını görüyoruz (46-21). Sadece Valbuena bile üçüncü bölgede, tek başına Trabzon hücum hattındaki oyuncuların toplamından fazla topla oynamış. Sonradan oyuna giren Guiliano dahi oldukça ofansif bir istatistiğe sahip. Yani Fenerbahçe, Soldado ve Van Persie' nin yetersizliğine rağmen aslında rakip alana iyi yerleşmiş ve baskıyı kurmuş.
Bu istatistikler ne anlatırsa anlatsın skor 2-2. Volkan' ın son 5 sezondur formsuzluğu bu sezona da taşındı. Bir takımın iyi birer kaleci, stoper ve forveti yok ise, omurgası yok demektir. O zaman da kalanlar ne kadar ciğer tüketirse tüketsin, ne kadar ekstra işler yaparsa yapsın, maç kazanamazsın. Aykut Kocaman' ın elinde iyi bir kaleci, hamlesi ve oyun bilgisi yüksek bir stoper ve genç, yıpratıcı bir santraforu olsaydı bu 3 maçta 3 galibiyeti alması mümkün olurdu.
Yönetim için köprüden önceki son çıkış tabelası gözüktü. Ya artık daha basiretli davranıp bu eksikleri acilen kapatırlar, ya da sene içinde benzer sonuçlara katlanırlar. Sorumluluk artık Kocaman' da değil, yönetimde.
Not: İstatistikler için Matchstudy' ye teşekkür ederim.