"Cehennem donana kadar Aykut Kocaman...". Yönetim bu sözle Aykut hoca konusundaki kararlılığını ortaya koymuştu. Peki bu ısrar neden?
Aykut Kocaman ile devam etmek bir kumar. Yönetim için Kocaman maçı uzatmalara götürmek demek. Maç aslında bitti. Bunu yönetim de gayet iyi biliyor. Amaç zaten kazanmak da değil. Düşünceleri şu: "durumu ne kadar kurtararız, Aykut Kocaman ile Mayıs ayındaki Kongreye kadar idare edebilir miyiz?".
Mayısta başarısızlık gelir ise tamamen Kocaman' a ait olacak. Hele de devre arası hocanın istediği 2-3 transfer yapılırsa.
Başarı gelir ise "ben şampiyon yaptım" denecek ki bu artık zaten bir klasik.
Stratejik bir hamle gibi gözüküyor. Ama nafile. Hamle hatalı. Kim kurguladı ise kötü bir strateji.
Bir kere Kocaman ile Fenerbahçe başarılı olamaz. Zaten puan cetveli ve istatistikler de bunu açıkça ortaya koyuyor. Hadi istatistikleri geçtik, çocuklar bile Fenerbahçe' nin iyi top oynamadığını görüyor. Bu ne şimdi, ne de devre arası değişmez. Hoca bu, takım bu, felsefe bu. Bu görüntüyle Fenerbahçe' nin devre arasına kadar farkı kapatması olası değil.
Bunu yönetim bilmiyor olamaz. 20 sene bu kulübü yöneten kişiye çok şey diyebilirsiniz ama akılsız diyemezsiniz. Sayın Başkan çok zeki bir yönetici, çok kurnaz. Hesaplı, planlı adım atıyor.
Kocaman' ı kurban etmeyerek, arkasında durarak, sıranın hemen kendine gelmesini önledi. Hala başarısızlıkta suçlayıp yüklenebileceği bir Kocaman var. Ayrıca Obradovic ile bir F4 şampiyonluğu gelirse bu seneyi ve kendisini yine kurtarabileceğini düşünüyor. Böyle bir başarı Kongreye ve seçime güçlü girmesini sağlayabilir.
Başkan stratejik, başkan akıllı ama çabaları nafile.
Çünkü rakipler için cehennem olan Fenerbahçe tribünleri artık dondu. Buz kesti. Sevgi ve saygı azaldı. İnanç kalmadı. Tribünlerdeki tepkileri güçle susturmak mümkün ama ya sosyal medya. Sosyal medya yıkılıyor! Dalga dalga tepki, protesto, hatta çok sert yorumlar.
Kocaman mayasının tutmayacağını herkes gibi o da biliyor. Ancak zaman kazanmış oldu. Uzatmalara taşıdı.
İki şansı var. Devre arasına daha az bir puan farkı ile girmek. Birde transfer. Puan farkını azaltmak zor, çünkü rakipler kaybetse, Fener kazanamıyor. Kazara puan farkı azalırsa, Yıldırım Mayıs' a kadar zaman kazanacak. Azalamaz ise bir sürü transfer yapacak, yine zaman kazanacak. Başka şansı yok.
Camianın büyük çoğunluğu artık yeter diyor. Artık Ali Koç diyor. Bunu görmemek mümkün değil. Başkanın çevresine çöreklenmiş ve onu yanlış yönlendiren şahsiyetler belki tersine bir tabloyu kendisine sunuyorlar. Ama gerçek bu. Kendisi de bunu görmüyor olamaz.
Tek amacı Mayıs' a kadar, idare etmek. Basketbol ve amatör şubelerin başarıları üzerine bir kampanya yürütmek. O esnada da yargı sürecini atlatmak ve özellikle TFF, UEFA, CAS gibi kurumlar nezdinde bir atak başlatmak. Bu da tribünlere canlılık getirir, camiayı arkamda kilitler düşüncesinde. Mayıs' ta şunu diyecek: "Bana 2 sene daha verin, hakkımızı her platformda arayayım. Tazminat davaları ile bize saldıranları pişman edeyim. Bunu yapalım bırakacağım".
Bu stratejiyi görüyorum ama şunu da görüyorum. Fenerbahçe taraftarının yüreği, sevgisi artık dondu. Tribünden, TV başından, kahvelerden, cafelerden, caddelerden çekildiler. Futbolda kayıp devam ederse ki, bu devre arasına kadar daha kötüye de gidebilir, transfer de fayda etmeyecektir. Artık transfer de gündemi değiştirmeye yetmeyecektir.
Kocaman ile işi uzatmaya taşıma stratejisi hatalı olmuştur. Ya kendisini yanlış yönlendirdiler, ya da kendisi bizzat bu hatayı yaptı. Her koşulda, Mayıs'a tepkiler görmeden ulaşması zor.
Oysa yeni bir hoca ile, tercihen Bilic ya da Tuchel ile yola devam etse, tribünlerin umudu artardı. Taraftarın buzları erirdi.
Sayın Başkan kazanamayacağı maçı uzatmaya götürdü. Hani öyle maçlar vardır ki, 100 kez oynansa 99' unu bir takım sürekli kaybeder. Bu öyle bir maç.
Kocaman bakış açısını değiştirse, kadro düzelmez. Kadro düzelse, Kocaman bakış açısını değiştirmez. Yapı bu, felsefe bu, malzeme bu.
Uzatmalara taşıma stratejisi ne kadar başarılı olacak göreceğiz.