Ah Hakem!
Fenerbahçe'yi kurtaran yine hakem oldu. 2 tartışmalı karar, bugün gerçek sorunların konuşulmasını önleyecek, üstünü örtecek. Konuşmak isteyen ve doğruları söyleyenlerin ise sesi bastırılacak.
Hakem hatalı kararlar vermese maç en fazla berabere biterdi. Yine yetenek yoktu. Yine organizasyon yoktu. Yine hız yoktu. Fiziksel mücadele sınırlıydı. Yine kayıp olacaktı.
Şimdi bu hataları konuşmaktan, gerçek sorunları konuşmaya vakit bulamayacağız.
Geçen hafta Beşiktaş maçı sonrası aynen şöyle yazmıştım:
"Bu galibiyet Beşiktaş’ ı etkilemez. Beşiktaş hala iyi takım, hala bir numaralı favori. Fenerbahçe için hayati bir galibiyet oldu. Lig Fenerbahçe için yeniden başladı. Aykut Kocaman ve Aziz Yıldırım rahat bir nefes aldı. Ancak, aldatıcı olmasın, bugün Beşiktaş’ ı yener, yarın ligin alt sıralarındaki bir takıma yenilirsen, bir anlamı olmaz. Fenerbahçe öyle bir takım ki, yarın lig sonuncusuna bile puan verebilir. Çünkü henüz tam bir takım olamadı. Henüz taktik disiplin oturmadı. Aykut Kocaman’ ın kafasındakiler sahaya yansımıyor. Fizik olarak da Fenerbahçe' yi yeterince iyi bulmuyorum".
Fenerbahçe ve Aykut Kocaman beni her zamanki gibi yine yanıltmadı.
Kocaman' ın Doğruları Ne Kadar Gerçekçi?
Aykut Kocaman' ın kafasında bir futbol doğrusu var. Ama bu doğru modern futbolun doğruları ile örtüşmüyor. Sorun hep buydu, bu olacak. Fenerbahçe bu kadro yapısı ile dörtlü defans ve üçlü orta saha oyunlarını bu kadar oynar. Ya da maksimum bunun %30 üzerine çıkar. Çünkü oyuncu yapısı, kalitesi ve fiziksel seviye ile hocanın kafasındakiler örtüşmüyor.
Pereira ve Advocaat ellerindeki kadronun ne olduğunu biliyor, ona göre sistem üretiyorlardı. Yani kadroya göre sistem ve felsefe üretmişlerdi. Takımı fiziksel olarak kötü çalıştırdıkları için ve kadro yetersiz olduğundan sonuçlar da kötü oldu. Ama yaklaşımları doğru idi. Bu takım önde basamaz, yetersiz dediler, bu şekilde savunmacı sistemler ile oynattılar.
Kocaman oyuncuya göre sistem peşinde değil. Kafasında bir sistem var. 20 senedir var. Bu sistemi çalıştırdığı takımlara uygulatmaya çalışıyor. Ancak Fenerbahçe kadrosu ile onun kafasındaki sistem arasında dağlar kadar fark var.
Dün kaleye gitmekte, pozisyon bulmakta zorlanan takımın çok önemli eksikleri vardı. Kanatları kullanamayan, orta sahada yığılan, ileriye top aktaramayan, yavaşlıktan tüm pas bağlantıları kesilen bir takımdan bahsediyoruz. Takımın tüm hatları hem diğer hatlar ile, hem de kendi içlerinde uyumsuz. Üstelik güven veren bir kalecisi yok Fenerbahçe' nin.
Kocaman Ne Yapmalı?
Elindeki kadronun yetersizliğini kabul edip, felsefe ve sistem değişikliği peşinde koşmalı.
3-4-3 veya 3-5-2' ler (3-1-4-2) ile üçlü savunma ve kalabalık orta sahaları denemeli. Fenerbahçe tandemi o kadar kötü ki, mevcut ikililer ile her maç bir veya iki gol yemesi garanti. Bekler zaten yetersiz. Bu şekilde dörtlü savunma ve önde üçlü orta saha intihar demek.
Ortayı kalabalık tutup, rakiplerin sahasına yerleşip, kontralara karşı üçlü savunmayı organize ederek, ileride kalabalık hücum setleri ile rakipleri stres altına almalı.
Aykut Kocaman' ın dünya futbolunu takip edip etmediğini veya buna gerek görüp görmediğini bilmiyorum ama Conte vari dokunuşlara ihtiyacı var. Aykut Hocam, bu yazıyı okuyorsan, Conte' yi ve taktik sistemini biraz incele. Bu kadro için en uygun sistem olduğunu göreceksin. Kendi ekolünü yaratamayacağın şimdiden ortaya çıktığına göre, Conte' den biraz esinlenmen, ego yapmadan onu örnek alman camianın hayrına olacak.
Hakemin hataları yerine bunları konuşmak gerekiyor. Aksi halde, camianın "her koşulda Azizcileri" ve "sonuna kadar Aykutcuları" sene sonunda tatlı hayallerinden uyanıp, gerçekten çok büyük hüsran yaşayabilirler. Bize kızmak yerine, bu arkadaşların farklı bakış açıları ve önerilerimiz için bize teşekkür etmeleri gerekiyor.
Fenerbahçe' nin zamana değil, sistem değişikliğine ve devre arasında bu yeni sistemi besleyecek iyi futbolculara ihtiyacı var.