Doğru oyun, özlenen sonuç

Durgun ve heyecansız bir ilk yarı izledik. Maç ancak ikinci yarıda hareket kazanabildi ve golü arayan Beşiktaş, istediğini buldu. Oysa her iki takımın puan cetvelindeki yeri, öncelikle maç kazanmayı, gol pozisyonları üretmeyi ve tabelayı değiştirmeyi gerektiriyordu. Kanatlardan ve ortadan düzenleyecekleri ataklarla oyunu zenginleştirebilirler, taraftarlarına da bekledikleri heyecanı yaşatabilirlerdi.
Sivasspor ev sahibiydi ama oyunun egemeni olamadı. Rey Manaj gibi bir golcü, adının üfürüldüğü kadar etkili ve verimli değildi. Bunda biraz da iki takım oyuncularının kaptırdıkları topları geri alabilmek için baskın davranması etkili oldu. Efkan Bekiroğlu, ikinci yarıda daha atak rolleri tercih etti. Bir şutu da kaleci Mert’te kaldı.
Beşiktaş’a dönersek… Deplasmanda kazanamadıkları maç sayısı 7 idi. Sekizincide can sıkıcı sonuç almamak için gayretliydiler. Ancak savunmada sağlam durmalarına karşılık hücumda çok top kaybettiler. Çok az şut attılar. Rashica, Masuaku ve Muçi’nin gayretli oyunlarına ayak uyduramadılar. Gedson da 78’de çıkınca Beşiktaş yine sıkıntılı dakikalara takıldı. Ancak orta alan oyuncuları dakikalar ilerledikçe daha doğru oyunlar kurarak takımın sağlam durmasına yardımcı oldular. Uduokhai ve Emirhan için özel bir not düşelim… İki sakatını oynatamayan Beşiktaş’ın göbeğinde “vekalet” savaşını iyi paylaştılar. Hele Emirhan’ın sıkıntılı mücadelede Masuaku’nun ortasını kafayla tamamlaması galibiyet kapısını aralayan şık bir hareketti. Attığı gollerden hemen sonra beklenmedik goller yiyerek sıkıntılı beraberlikler zincirine dolanan Beşiktaş, rahatladığı golü de penaltıyla buldu. Evet, Ali Şansalan’ın ceza alanı içinde çekilerek düşürülen Mustafa Hekimoğlu için verdiği karar doğruydu. Joao Mario’nun kartopuna tutulduğu anda penaltıyı gole çevirmesi ilginç oldu.
Immobile Beşiktaş’ta yorgun, şutsuz ve etkisiz kalıyor. Evet, saygı duyulacak bir kariyeri var ama, burada devamı yok gibi… Solskjaer’in sevimli İtalyan’a özel çalışma yaptırması ya da biraz dinlendirmesi gerekiyor.