Sadece maçların kırılma anları yoktur, ligin de kırılma maçları vardır; takımların geleceğini belirleyecek...
O anlamda Trabzonspor için o kadar zor bir maçtı ki, mutlaka kazanılması gereken…
Aksi halde Trabzonspor’a olacakları, camiada yaşanacakları tahmin etmek için kahin olmaya gerek yok..
Çiçeği burnunda teknik adam Rıza Çalımbay’ın elinde Alaaddin’in sihirli lambası yoktu ancak ayağının tozuyla oyuncularının özgüvenlerinin yerine gelmesi adına çifte kavrulmuş mesai yapmıştır mutlaka... Zira Bordo-mavili takımın ligde aldığı puanın karşılığı bu değildi, olamazdı da…
Maça gelince…
Hani derler ya “futbol şansı yanınızda olacak”
Bir takım için en kötü şey; eksik kalmasıdır... 31. dakikada Sosa’nın atılmasıyla 10 kişi kalan bordo-mavili takımın kolu-kanadı kırıldı! O tecrübede bir oyuncunun, kartı olduğunu bilmesi, yapacağı bir hareketin nelere mal olacağını düşünmesi gerekir, üstelik böyle bir maçta... Bu durum Trabzonspor adına şansızlık, Malatya adına büyük bir şanstı... Bu bağlamda bir diğer benzerlik; ilk yarının uzatma bölümlerinde Okay’ın kendi kalesine attığı goldü; Akhisar maçında Mustafa’nın kendi kalesine attığı gol gibi...
Şartlar ne olursa olsun Trabzonspor gibi bir takım eksik kalmasına rağmen bir reaksiyon göstermesi gerekirdi fakat iyi oynamak için moral gerekir, yani Trabzonspor’da olmayan şeyin adı...
Bordo-mavili oyuncuların haftalardır hissettiği baskı dünkü kötü oyunun en büyük sebebiydi, buna bir de bir kişi eksik olmaları eklenince sonuç kaçınılmaz oldu...
Trabzonspor’da işlerin yolunda gitmediği bu günlerde Trabzonspor camiasına birlik-beraberlik anlamında büyük görevler düşüyor; başka Trabzonspor yok çünkü...