Ligde 5’nci olup Avrupa hayali kuran takımlara, Ziraat Kupası’nı müzesine koyan TM Akhisar, hafta arası mesajı vermiş:
“ Kupa da, Avrupa da benim…”
Hal böyle olunca, doğal olarak stres de olmuyor. En azından izleyenlere yansıyan görüntü bu yönde idi, bilhassa ilk yarı… Bursaspor’un da düşme derdi yok… Tek üzüntüleri-düşünceleri Batalla’nın Bursaspor’a veda edecek olması…
Ve bordo-mavili takım maça öyle bir başladı ki… İlk yarı 3 gol atan, iki de direğe nişan alan bir Trabzonspor.
Pereira’nın, ilk gol öncesi önüne geleni bir sağa, bir sola yatırıp, Bursaspor defansının istirahat etmesini sağlayıp N’Doye’ye paraşütle indirdiği top sayesinde golle tanışan, devamında sahada akan bir Trabzonspor vardı… Üstelik onca sakat ve cezalı oyuncusu bulunurken.. Bu sezon sakatlıklardan çektiği kadar direklerden de çok çektiler hani, hazır konu açılmışken bunu da araya sıkıştıralım gayri.
Orta sahada bir Yusuf’cuk vardı, izleyenlere, biz ‘keman’ diyelim, siz kemençe/ saz/ tulum deyin, adeta resital sundu çocuk… Maçı TV’den izleyen anacığına, anneler gününe özel hediyesi miydi acep, büyüleyen futbolu!
Yusuf bunları yapar da, Fırtına’nın ufacık, ele avuca sığmayan Abdülkadir’i geri kalır mı? Ufak tefek taşları meşhur Bursa’nın yeni stadında, Trabzonspor’un 3. Gol öncesi deyim yerindeyse farları yakıp devam etti Abdülkadir! Göz kamaştıran hareketlerin devamında farları kapatmak, noktayı koymak da Olcay Şahan’a düştü…
Son bölümlerle gelen Bursaspor gölü, akıllara ilk yarı Trabzon’da oynanan Alanya maçını getirmedi değil. Öyle ya arkadaş futbol bu, Alanya maçında olduğu gibi; bir iş kazasıyla karşılaşmak da olabilirdi işin içinde…
1-3’ten sonra Trabzonspor’u tanıyana aşk olsun; nerede o ilk yarıdaki Trabzonspor? O takım gitmiş, yerine başka bir takım gelmişti sanki…
İlk yarı 3 gol atan, ikinci yarı üç pas yapamayan Trabzonspor, orta sahayı kalabalık tutup ‘çıkmayan candan umut kesilmez’ düşüncesiyle oynamaya çalışan bir Bursaspor…
Futbolda bir takımın makine dairesi orta sahadır… Topun tamamen hakimi yeşil-beyazlı takım araya bir gol sıkıştırsa, beraberliği yakalamaları işten değildi, kaldı ki bordo-mavili takımın kırılgan bir yapısı var; daha önce örnekleri görüldü… O anlamda gollerin devamı gelebilir, skor da her an değişebilirdi…
Dememiz o, Rıza Çalımbay, olup- biteni tribündekiler gibi izlemekle yetindi; tıpkı duran topların ustası Sosa dururken, penaltıyı atan N’Doye’ye müdahale etmediği gibi… Kaçan penaltı için, günün iyilerinden N’Doye’nin nazar boncuğu olsun diyelim…
Özetle, dün ilk yarı başka, ikinci başka bir Trabzonspor vardı sahada… Bu denli değişimin en büyük sebeplerinden biri; oyuna müdahale etmeyen, bizler gibi izlemekle yetinen Rıza hoca sayesindeydi.
Bursaspor için de birkaç kelam etmek gerekirse… Umarız ve dileriz son iki yıldır yaptıkları hataları yeni sezonda yapmayıp, Bursaspor aşkıyla yanıp tutuşanlara korkulu günleri bir daha yaşatmazlar…
Unutmadan: Batalla, taraflı-tarafsız herkesin sempatini kazanmış, övgüsünü almış bir oyuncu… Bursaspor’da inanılmaz işler yaptı… Sadece Bursasporlular değil, bütün futbolseverler onu çok özleyecek. O anlamda ülke futboluna katkılarından-yaşattıklarından dolayı kendisine teşekkür eder, hayatının geri kalan bölümünde başarılar diliyoruz…