Dozer Cemil ve Trabzonsporlular…!

15 Mart 2003’te ayrıldı aramızdan.
Ölüm yıldönümüydü bu hafta.
“Öldü” denildiğine bakmayın, o, Trabzonsporluların kalbinde yaşıyor, yaşatılıyor!
İsmini ilk duyan, pek tanımayan, adı bu sezon Süper Lig’e verilince çok daha iyi tanımaya başladı Trabzonspor’un efsanesini.
***
Memur ve işçinin maaş aldığı gün vermişti son nefesini, bir akşamüstü acı haberi gelmişti kaptanın!
Ayın 15’i olmasına rağmen cebinde eski parayla 5 milyon TL vardı, Trabzonspor’un 1 liraya ihtiyacı olduğu dönemde eşinin bileziklerini bozdurup Trabzonspor’a veren adamın!
***
Allah bilir; ne çok derdi vardı?
Neler çektiğini, neler yaşadığını bilen bazı kullar da vardı!
Eski şanı-şöhreti olsaydı sokakta tek başına yürümez, bordo-mavi renkler için atan yorgun kalbi durduğunda yanında mutlaka birileri olurdu!
***
Hey gidi kaptan Cemil Usta…
“ Ben Trabzonspor’un kaptanıyım, başka takımın formasını giyip, başka bir kaptanın arkasından sahaya çıkmam” diyerek resti çekendin!
Başka takımlar Trabzonspor’dan kazandığının fazlasını verirken, teklif edilen paranın miktarına bakmayıp “ işinize bakın” diyen, yine sendin!
***
Hey gidi nam-ı diğer Dozer Cemil…
Kutsal forma içinde sığmadığın Avni Aker’in kapısına, yorgun halinle, tekleyen kabinle her gidişinde, seni tanımayanların “ sen kimsin?” sorularıyla karşılaşan biri olarak, Trabzonspor’a olan aşkından, adamlığından, babacanlığından kimselere sitem ve şikâyette bulanmayan biriydin.
Çünkü sen bir o kadar beyefendi, bir o kadar kibar ve de alçakgönüllüydün…
Çünkü sen veren, feda eden, durumu idare edendin…
***
Bugün aramızda değilsin fakat dünya döndükçe hep anılacaksın, hep anlatılacaksın…
Trabzonsporluların kalbinin dayanmadığı o meşhur Liverpool maçında attığın penaltıyı unutamadıkları ve anlattıkları gibi…
Trabzonspor için ne fedakârlıklar yaptığını, ne kadar büyük bir Trabzonsporlu olduğunu, o anlamda Trabzonsporluların seninle duydukları gururu ve onuru yıllardır unutamadıkları ve anlattıkları gibi…
Bu sezon radyolarda, televizyonlarda her maç başladığında onca spikerin adını yad ettiği, karşılaşmalar sona erdiğinde onlarca yorumcunun seni andığı, gazetelerde adının yazıldığı, fotoğraflarının yayımlandığı gibi!
Ruhun şad, mekânın cennet olsun…
***
Unutmadan…
Kaptan, Trabzonspor bu yıl emin adımlarla şampiyonluğa koşuyor, şunun şurasında sekiz hafta kaldı mutlu sona. Bordo-mavililer takımlarını hiçbir yerde yalnız bırakmıyorlar.
İsminin konulduğu ligde, kaptanlığını yaptığın Trabzonspor şampiyon olursa; Trabzonsporlular, senin mezarından başlayarak, yıllardır onlardan “Trabzonspor şampiyon oldu” müjdesini bekleyen rahmetlilerin kabrine koşacağını bilmeni isteriz!