Erdoğan'ın bu sözleri salonu ağlattı
02.07.2014 - 08:00 | Son Güncellenme:
Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın dün adaylığının açıklanmasının ardından yaptığı konuşmada değindiği iki konu salondakileri ağlattı. Başbakan hem 20 yıl önce yaşadığı bir olayı anlattı hem de ailesinden af diledi, kızıyla yaşadığı bir diyaloğu paylaştı. O anlarda hem salondakilerin hem Erdoğan'ı ailesinin oldukça duygulandığı görüldü.
İşte Erdoğan'ın salondakileri etkileyen o sözleri:
O ÇOCUĞUN BAKIŞLARINI HİÇ UNUTMADIM
Kardeşlerim 1994 yılıydı İstanbul'da yerel seçimler için gece gündüz çalışıyorduk. Manşetlerin diline aldırmıyorduk. Birileri günlerce önceden zafer naraları atıyordu ama biz Allah'ın izniyle yolumuza devam veridiyorduk.İstanbul'un fakir bir semtinde dolaşıyorduk.7-8 yaşlarında bir kız çocuğu geldi. Elinde bir şey vardı geldi verdi. Annem dedi ki bizi unutmasın. Bir baktım iki bilezik. Kendisi de kolundaki bilezikleri verdi. O çocuğun bakışlarını hiç unutamadım. Pınarhisar'da o çocuğun bakışlarını unutamadım. Başbakan olduğumda yine o masum bakışlarını unutmadım. AK Parti'yi kurarken gözümün önünde o çocuğun gözleri vardı. Ankara'da Başbakanlık görevini yürütürken karşımda o masum gözler vardı. Attığım her imzada o gözler karşımdaydı. Gece yorgun başımı yastığa koyarken sabah uyanınca o gözlerindeki heyecan, umut o parıltı beklenti hep karşımdaydı.
O EMANETİ HİÇ UNUTMADIK
Ne o gözleri, ne de verdiği mesajı bir an olsun aklımdan çıkarmadım. Annesi seçildikten sonra bizi unutmasın demişti ya. Allah'a hamd olsun o büyük emaneti, büyük mesajı hiçbir zaman unutmadık, unutmadım. Biz siyaseti işte o temiz yürekler için yaptık. Vatanı için, toprağı için, bayrağı için canını veren aziz şehitlerimizi hiçbir zaman unutmadık, siyaseti onlar için yaptık. 20 yaşındaki yavrusunu, aslanını askere gönderen, şehit bedenini teslim alan, vatan sağ olsun diyen o kahraman yürekleri o anne baba yüreklerini hiçbir zaman unutmadık ve siyaseti onlarla beraber, onlar için yaptık.
EŞİME TEŞEKKÜR EDİYORUM
Huzurlarınızda eşime sabrımdan dolayı teşekkür ediyorum. Çocuklarıma sabırlarından, anlayışlarından, fedakarlıklardan dolayı teşekkür ediyorum. Bir sabah kalktığımda yatak odamızın kapısında bir pusula bulmuştum. Çocuklar sabah okula gidiyor. Biz de gece 1'de 2'de geliyoruz eve. Kızım o pusulaya şunu yazmıştı. Babacağım bir gecenizi de bize ayırır mısın. Kızım şu an aramızda. Kendilerinden de yeterince vakit ayıramadığım için beni affetmelerini, benden razı olmalarını diliyorum. Teşkilatım içinde istemediğim kırdığım isimler olduysa af diliyorum. Teşkilatımdan, çalışma arkadaşlarımdan helallik diliyorum.
BU BİR VEDA DEĞİL, BİR FATİHA'DIR, AÇILIŞTIR
Bu bir veda değildir, bir kapanış, bir bitiş değildir. Bu, bizim için çok farklı bir an, işte bu bir hatime değil inanıyorum ki bir fatihadır, bir açılıştır.
