DYP'nin başına geçtikten sonra bir çok isimi devre dışı bırakan Çiller, partinin güç kaybetmesine duyarlılık gösterenlerin kopuşlarına engel olamıyor
ÇİLLER'in 1993 Haziran'ındaki olağanüstü kongrede genel başkanlığa seçilmesinden bu yana DYP'de "sonbahardaki ağaçlar gibi" yaprak dökümü yaşanıyor.
Çiller'in DYP genel başkanlığı 13 Haziran'da dördüncü yılını dolduracak. Bu 4 yılda en büyük vefasızlığı ona Ankara'nın kapılarını açan Süleyman Demirel'e gösterdi. "Babam neyse benim için Demirel de o" sözlerini DYP Genel Başkanı seçildiği gün unutarak, Demirel'i ekonomik sıkıntının nedeni olarak ilan etti.
Başbakanlığı döneminde bürokraside sık sık kadro değiştiren Çiller, bu tarzını DYP yönetiminde de sürdürdü. 1995'teki başarısız azınlık hükümeti deneyiminden sonra Hüsamettin Cindoruk, Gökberk Ergenekon ve arkadaşlarını DYP'den ihraç ettirdi.
1995 Aralık'ında genel seçimlerinde, Demirel'e yakınlığıyla tanınan milletvekillerini listeye almadı. Daha önce hükümette yer verdiği Münif İslamoğlu, Coşkun Kırca. Tunç Bilget, Vefa Tanır gibi isimler, parlamento dışında kaldı. Listeye almadığı en önemli isim ise hükümetin bütün yükünü omuzlayan Bekir Sami Daçe oldu.
DYP lideri, grup başkan vekilliği yapan İhsan Saraçları da listeye almadı. Mal Varlığı Komisyonu'nda kendisi için çok çaba harcayan Haluk Müftüler'le İsmail Köse'yi önce genel başkan yardımcılıklarına getirdi, ardından yönetimden tasfiye etti. Kendisi için göğsünü siper etmekten sakınmayan en yakınındaki isimlerden Esat Kıratlıoğlu'nu da 1996 Temmuzu'ndaki kongrede, Genel İdare Kurulu dışında bıraktı.
İbrahim Yaşar Dedelek, Tevfik Diker, Şinasi Altıner gibi isimlere DYP Başkanlık Divanı'nda görev verdi. Özer Çiller'e de yakın olan bu isimler; daha sonra Çiller'le ihtilafa düşerek, DYP'den koptular. Bu üç isim, bugün ANAP milletvekili.
Cavit Çağlar, İsmet Sezgin, Rıfat Serdaroğlu gibi DYP'nin simge isimleri de, bugün DYP'den kopmuş durumda. DYP'den kopanlar arasında Mehmet Köstepen, Hamdi Üçpınarlar, Refaiddin Şahin, Mehmet Batallı da bulunuyor.
Çiller, 1995 seçimlerinde hazırladığı listeyle A Takımı diye nitelendirdiği isimleri parlamentoya taşıdı. A Takımı'ndan Necdet Menzir, Ayseli Göksoy, Gencay Gürün Refahyol'un kuruluşu aşamasında DYP'den koptu.
Çiller'in A Takımı'nda en önemli isim Yalım Erez'di. MGK kararlarından sonra Erez'le de yollar ayrıldı.
Çiller'den uzaklaşan A Takımı'ndan diğer milletvekilleri ise şunlar: Doğan Güreş, Mehmet Ağar, Işılay Saygın, Ayfer Yılmaz, Ünal Erkan, Cefi Kamhi.
Muhalefetin gensoruyla düşürmek için düğmeye bastığı RP - DYP koalisyon Hükümeti, ortaklar arasındaki uyumsuzluk nedeniyle Çiller'e rağmen içten çökmeye başladı.
Hükümetten ilk istifa eden bakanlar, Sanayi Bakanı Yalım Erez'le, bir zamanlar Çiller'in sözcülüğünü yapan Sağlık Bakanı Yıldırım Aktuna oldu. Bu bakanlara önceki gün
Devlet Bakanı Işılay Saygın eklendi. Devlet Bakanları Ayfer Yılmaz, Bahattin Şeker, Milli Savunma Bakanı Turhan Tayan'la Turizm Bakanı Bahattin Yücel'in de gün saydığı konuşuluyor.
5 Nisan 1994 krizi yaklaşırken ekonomiyi koordine etmesi amacıyla Demirel'den
ekonomi danışmanı Emre Gönensay'ı ödünç istedi. Gönensay tam yetkiyle ekonominin patronluğuna oturdu. 1995'te milletvekili olan Gönensay, Refahyol kurulurken "DYP bu gaflete ortak olamaz" diyerek istifa etti.
1991'de kamuyona sunulan UDİDEM'i hazırlayan ekipte yer alan Veysi Seviğ, Çiller'in Devlet Bakanı olmasından hemen sonra tasfiye edildi.
Birinci DYP - SHP koalisyonu sırasında en güvendiği danışmanları arasında Prof. Salih Neftçi yer alıyordu. O da hızla dışlandı.
"Beynimin yarısı" olarak tanımladığı Osman Ünsal'ı Eximbank ve ardından Başbakanlık Başmüşavirliği'ne atadı, ancak beyninin yarısını milletvekili adayı yapmadı. O da tasfiye olmuştu.
"Başkanın adamları" olarak bilinen akademisyen Özer Ertuna'yı Başbakanlık Başdanışmanı, Yücel Edil'i ise Başbakanlık Müsteşarı yapmıştı. İki bürokrat da Çiller'le anlaşamayınca görevlerinden alındı.