Baki kalan kubbede hoş bir seda imiş (Gazel) - Baki
1526 yılında İstanbul'da doğan Bâki'nin asıl ismi Mahmud Abdülbâki'dir. Aslında fakir bir ailenin çocuğu idi, babası müezzinlik yapan Baki, çocukluğunda cami aydınlatmalarının tamiri ile ilgili işlerle uğraşmış ve çıraklık yapmıştır. Baki'nin eğitime istekli olduğu fark edildiğinde medreseye alınmış sonrasında burada kendini kanıtlaması ile saraya kadar girmiştir. Baki Osmanlı imparatorluğunun çeşitli bölgelerinde kadılık ve kazaskerlik görevinde bulunmuş ve adalete olan tutkusu ile ön plana çıkmıştır. Şair görevi devam ederken yazdığı şiirlerle de Türk edebiyatına damga vurmuştur.
GAZEL
Zülf-i siyâhı sâye-i perr-i hümâ imiş
İklîm-i hüsne anun içün pâdişâ imiş
Bir secde ile kıldı ruh-ı âfıtâbı zer
Hâk-i cenâb-ı dûst ‘aceb kîmyâ imiş
Âvâzeyi bu ‘âleme Dâvûd gibi sal
Bâkî kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş
Görmez cihânı gözlerümüz yâri görmese
Mir’ât-ı hüsni var ise ‘âlem-nümâ imiş
Zülfün esîri Bâkî-i bî-çâre dûstum
Bir mübtelâ-yı bend-i kemend-i belâ imiş
Günümüz Türkçesi ile:
Sevgilinin siyah saçları,hüma kuşunun kanadının talih bağışlayan gölgesi imiş.
Onun için o güzellik ülkesinin sultanı imiş.
Bir secde etmekle güneş gibi güzel yüzü altına dönüştü
Sevgilinin çevresinin toprağı nasıl bir kimya imiş
Yüksek sesini bu aleme Davut gibi sal
Çünkü bu gök kubbede baki kalan ancak hoş bir seda imiş.
Gözlerimiz sevgiliyi görmezse dünyayı görmez olur.
Onun güzelliğinin aynası varsa dünya görünür olur.
Bu biçare Baki zülfünün esiridir sevdiğim,
Bela kemendinin esaretinin bir tiryakisi imiş.
