Kardeş kavgası başlıyor! Genellikle kavga, taraflardan biri özür dileyip sakinleşinceye kadar devam eder. Peki tarafları hemen ayırmak yerine, onların bakış açısını, ilgisini, kararını değiştirmelerine hiç yardımcı oldunuz mu?
Kardeşlik ilişkisi, çocuklara paylaşma duygusunu öğreten ilk deneyimlerdendir. Kardeşlerin küçükken ufak tefek meselelerden kavgalar çıkarmaları, birbirlerini kıskanmaları doğaldır. Bu kavgalar ciddi boyutlara ulaşıyorsa ve kardeşler arasında ciddi bir rekabet ve kıskançlık varsa, aile önce kendi yaklaşımını sorgulamalıdır.
Anlaşmazlıklar, kardeşlerin uzlaşma gibi sosyal beceri geliştirmelerine yardımcı olur, fakat sık sık ve yoğun mücadele, çocukların benlik saygısını düşürür.
Çocuklarınızın birlikte bir takım olmaları için fırsatlar yaratın. Örneğin ''Siz ikiniz, birlikte güzel dans edersiniz'' dediğinizde onların olumlu etkileşimlerini övme alışkanlığı kazanmalarını sağlar.
Küçük çocuklar genelde çatışmayı başlatan taraftır. Bunun nedeni, küçük kardeşlerin, onları rahatsız eden şeyleri ifade etmenin tam olarak doğru yolunu bilmiyor olmalarıdır. Çocuk ısırmaları ve vurmalarının nedeni budur. Çocuklarınızın bir tartışması olduğunda beklemek yerine onlara koçluk yaparak kendilerini ifade etmelerine fırsat verin.
Katılmanız gerekiyorsa, işiniz kimin haklı veya kimin haksız olduğunu kararlaştırmak değildir. Ebeveyn sadece arabulucudur. Ne duyduğunuzu ya da ne gördüğünüzü söyleyerek başlayabilirsiniz. Her çocuğa hikayenin tarafını bağırmadan ya da hakaret etmeden açıklatın. Birbirlerini dinlediklerinden emin olmak için, diğer kardeşlerin söylediğini tekrar etmelerini sağlayın. Sonra altın soruyu sorun '' Peki bunu çözmek için ne yapabiliriz?'' Her çocuğun fikirlerini paylaşmasına izin verin. Ne kadar çılgınca gelse de, önerilen çözümlerden birini deneyin. Daha fazla çözüme ihtiyaç duymaları halinde önerilerde bulunun.
Şeyma ABAY
Aile Danışmanı