Adım adım kontrollü büyümek

Hayatımızı daha da büyütmeyi, daha güçlü olmayı elbette hepimiz isteriz. Fakat kontrollü büyümek, bu sürece bambaşka bir alandan bakmaya katkı olur. Gücümüzü fark etmek, kontrol edilebilecek bir çerçevede ilerlemek, çok hızlı ilerlemekten daha iyidir. Hızlı büyümek, kontrolümüzün azalmasına sebep olabilir. Çevreden alınan destekler ise en başta yardımlaşma ya da iş paylaşımı gibi görünürken bir süre sonra destek sağlayan kişi ya da kişilerin tasarrufunda olan bir konu haline dönebilir. Sanki o kişi olmasa artık o konu ilerlemezmiş gibi bir hal ortaya çıkabilir. Büyüyeceğimiz her alanda kendimizi kontrol edebilecek kadar temkinli ilerlemeli, hayatımızın gidişatını bir başkasının yön vermesiyle şekillendirmemeliyiz.

Destek alma noktasında bize verilecek katkıdan çok kimsesiz de o işi yapabilecek durumda olmalıyız. Nasıl yapıldığını bildiğimiz bir işi, iş yükü olarak paylaşmak başka bir enerji ve durumken nasıl yapıldığını bilmediğimiz bir işin sürecinde ve sonuçlanmasında olan bitene karşı bilgi eksikliğimiz bizim büyümemizin değil, dışarıya yönelik bağımlı oluşumuzun temellerini atabilir. Bir süre sonra o eylemleri sadece belli kişilerin yapabileceğini düşündüğümüz için kendimizi sıkışmış hissedebiliriz. Bu sebeple çok büyümek ya da hızlı büyümek yerine, emin adımlarla kontrollü ilerlemek, hayatımızın merkezinde kalabilmek, kendi gücümüzü ve becerilerimizi geliştirmek önemlidir. Bir gün herkesin hayatımızdan gidebileceği gerçeğini hatırlamak, yaşananlara ayakları yere basan bir güvenle bakmak gerekir.

Yaşamımızın her altı ayında bir kez geriye dönüp bakmalı, kontrolü nerede bıraktığımızı ya da ne kadar çok kontrolcü olduğumuzu gözlemlemeliyiz. Bir şeyi hiç yapmamak da çok yapmak da aynı sonuca varabilir. Yaşamımızı genişletirken bazen sadeleşmek, küçülmekmiş gibi görünse de daha fazla büyümemizi sağlayabilir.

Muhatabı olmadığımız konuların mağduru olmak istemiyorsak hayatımızın muhatabı olmak zorundayız.