Oyuncak Alırken

Oyuncak gerekli mi?

Saçma bir soru gibi gelebilir ama değil gerçekten. Elbette oyuncak gerekli de nasıl oyuncaklar? İlla bir mağazadan dünya para verilip alınan göz alıcı renklerdeki, sağından solundan ses çıkaranlarla mı oynamalı çocuk? Evdeki ıvır zıvır da pekala oyuncak olabiliyor aslında.

Oyuncak alışverişi öyle yabana atılır bir iş değil bana soracak olursanız. Çocuğun yaşına, yeteneklerine ve ilgi alanına göre seçim yapılmalı. Koray’a ilk oyuncağını satın aldığımda sanırım 3-4 aylıktı. Bebek arabasının tentesinin kenarına da takılabilen çıngıraklı bir oyuncaktı. İlk çocuk-ilk oyuncak gözlerim dolmuştu alırken. O zamana kadar evdeki renkli bir iki şeyle ilgisini çekmeye çalışıyordum. Çıngıraklı oyuncağı aldım da ne oldu? Hiç ağzına soktu. Dişleri kaşınıyordu garibimin. Ben de anladım ki çocuğun dişlerini kaşıyacak bir şeylere ihtiyacı var. Bu sefer içi sıvı dolu, buzlukta bekletilen dişliklerden aldım. İlgilenmedi. Sonra arkadaşlarım Koray 4,5 aylıkken şu Fisher Price’ın konuşan köpeğini getirdiler. Ben acayip sevdim ama Koray’ın için sanırım erkendi. em zaten ambalajın üzerinde ’6 ay ve üzeri’ diyordu. Gerçekten de 6.ayında dikkatini çekti ve o konuşan köpek 2 seneyi aşkın bir süre Koray’ın en sevdiği oyuncaklarından biri oldu.

Benim bu oyuncak mevzusunda en çok takıldığım ‘eğitici oyuncak’ olarak bize sunulanlar. Alıp bir heves eve getirdiğimde oğlumun ilgilenmediğini görünce moralim bozulmadı desem yalan olur. ‘Benim çocuğum geri mi?’ diye aklımdan geçti. Ayına/yaşına göre aldığım şekilli küplerin uygun şekilli deliklerden geçirildiği oyuncaklar vardır ya hani. Bizimki emziklerini o deliklerden geçirmeye çalışıyordu, şekilli küpleri de oyuncağın büyük kapağını açıp içine atıyordu. O an ‘eyvah!’ dedim bizimki anlayamıyor ne yapması gerektiğini. Sonradan anladım ki tercihi farklı. Canı istediğinde şekilli küpleri doğru deliklere soktuğunu gördüm. Ne kadar okursan oku, hazırlanırsan hazırlan acemi anne modeli olmaktan kurtulamıyorsun bir noktada.

Yani her oyuncağı almayın. Ayrıca mutfak koca bir dünya bu minikler için. Onların uzanabileceği bir dolabı veya çekmeceyi zararsız eşyalarla doldurabilirsiniz. Plastik, tahta küçük malzemeler, tencereler, kaşıklara bayılıyorlar. Ayrıca sınırlarını da öğrenebiliyor. Diğer dolapları çekemeceleri karıştırma istekleri bir nebze azalıyor. Bu demek değil ki ‘oyuncak’ almayın sadece hevesle her şeyi almayın. Küçük çocuklara alınacak oyuncakların ses çıkaran, müzik çalan ve mümkünse ışık saçan olması önemli. Bir de genelde küçük çocuklar hemen hemen aynı oyuncakları seviyorlar. Bebeği olan arkadaşlarınıza da sorabilirsiniz. Ben uzun zamandır benden tecrübeli arkadaşlarımın önerileriyle alışveriş yapıyorum zaten.

Ayrıcaaa

Çocuk kaç yaşına gelirse gelsin en sevdiği oyuncak aslında annesi oluyor. Hiçbir oyuncak annenin varlığından daha fazla memnun edemiyor.

Irem Erdilek

Slingomom.com

Twitter.com/slingomom