Buyurun Sendromlar Silsilesine

Efenim önceki etkileşimimizde lohusa sendrom çeşitlerinden sadece birine değinmiştik. Gönül diğer sendromları da öksüz bırakmak istemediğinden bu yazımız da arkası yarın dizi moduna girip ikinci bölüm edasıyla şenlenelim dedik. (Hem böylesi daha iyi oldu bak demedi deme. Reytingleri düşün bi. İzleyicide pardon okurda merak uyandırır. Çaktın köfteyi) :)

Neyse, yeniden sendroma girmek için hazırsak düğmeye basıyorum.

Dün bir internet sitesinin canlı yayınına denk geldim. Biri sordu doğum sonrası çok tahammülsüz, agresif, aksi, nalet bişey oldum çıktım ne olacak diye. Uzmanda cevap verdi.

- Anne doğumla birlikte iki şeyini kaybeder.

1- Gençliğini, özgürlüğünü, çocukluğunu.

2- Karnındaki çocuğunu. (Evet kucağımıza alsak da bedenimizde 9 ay taşıdığımız bir canlıdan bedenen ayrılıyoruz ve bu ruhsal olarak kiminde az, kiminde ise üst düzey bir travma yaratıyor diye de açıkladı.)

Aslında hak vermemek mümkün değil. 2. maddeyi bilerek girmiyoruz sendroma tabiki de delirmeyin. Ya da delirin. :)

Yanı bu ruhsal ve hormonsal bi süreç.

"Hmm vücudumdan bır canlı ayrıldı namanAllahım" modunda değiliz elbet ama arka plandaki salgı psikolojimizi etkiliyor demek.

Doğum sonrası hele de ilk bebekse evdeki durum; vur patlasın çal oynasın, anne tırlatsın, baba hoplasın modundadır. Bu lohusaya ateşle yaklaşılmamalı diyim ben size.

Anlamsız şeylere sinirlendiğim ve bağırdığımı hatırlıyorum. Yine olsa yapar mıyım?? Hmmm düşüniyim.

Yaparım yaaa... Yani lohusayım size ne, onu da yaparım bunu da yaparım, o da benim bu da benim. Al bu senin. Git şimdi.

Evet ne ilk lohusayım ne de son olacağım ama ben ilk kez anne oluyorum. Ve sizin bu duruma bakış açınız sadece "bu bişey bilmiyor, acemi bu acemi. Hadi öğretelim" niteliğindeyken iyi niyetler bile bu kadına batıyor söliyim.

Bir bebek ağlamasıyla süregelen "annesi çekil sen şuradan bir şey bilmiyorsun" isimli oyuna hoşgeldiniz.

"aç o aç iyi doyurduğuna emin misin"

"soy onu sen biraz çıplak kalmak ister o, bezi mi sıkıyo onun"

"kaşınır o kaşınır yatır sen onu böyle biraz kaşııı bak rahatlar"

"aa emzik mi veriyosun. Alışır ayol verme. Emzikle çocuk kandırılır mı"

diyerek "lohusa baş eti itinayla yenir" işini layığıyla icra eden siz saygıdeğer bilirkişilerimiz; biliniz ki teker teker gelmelisiniz ya da sorunca konuşun evet evet öyle yapın.

Bir gün whatsapp dan bi grubumuza resim attım. Resmi yollarken kızım üzerinize afiyet kaka yapma suretiyle kameraya poz verdi. Yorumlarsa şöyle;

-Aaaa gözleri kızarmış, uykusu var onun.

diğer yorum;

-Napıyo o öle koltuğa mı tırmanıyo kasmış kendini

bir diğeri,

-Ay karnı ağrıyo heralde çocuğun yüzüstu yatır Budi

Ayol hiçbiri değil, vallahi değil. Kaka yapıyo yahuuu. Altı üstü kaka. Yani altı kaka, üstü temiz :)

Millet olarak en iyi çocuğu biz büyütürüz. Başkasınınkini de büyütürüz. O bilmez çünkü. Nerden bilsin ilk bebeği. Yani utanmasak ver bakıyım şunu bana diyeceğiz :)

Bir arkadaşım anlattı. Hoşluk olsun diye bebeğinin güzel bir anını kendi whatsApp grubuna göndermiş. Ayol önce "ooyy yerim ben seni" "aman Allahım nası tatlısın" "abidik gubidik" vs diye sevgi pıtırcıklığına aday olun dimi. Ama yok resim iletilir iletilmez sonuç şu,

"şapkasını çıkar onun terler"

"ev soğuk mu niye o kadar giydirdin"

"yanına bir tane daha yastık koyun"

"üstündeki örtü tüylü mü buradan mı öyle görünüyor"

bu uzar da uzar :)

Ama şunu anladım bu bulaşıcı bir şeymiş aga..

Benden birkaç ay sonra doğum yapan bir arkadaşım, kızının 2 gündür çok ağladığını söyleyerek napıcağımı şaşırdım dedi. Ee durur musun grupça atladık tabi :)

-Bezi sıkıyordur,

-İyi doyuyor mu,

-seni istiyodur ilk dönemlerde kendilerini anne karnında hissederler,

-karnını ovala karnını,

-bebek yağıyla sırtını da kaşı,

Evet yaptık, evet pişman değiliz. :) Ama sor nasıl yaptık. Adabıyla ayol. Senin gibi ver şunu bana edasıyla yapmadık. Hatta utana sıkıla paylaştık tecrübelerimizi ki kendisini bebeğinin dilinden anlamayan bir anne gibi hissetmesin diye.

Bak sende böyle yap. Böyle yap ki zaten salgıladığı o anlamsız hormonlarla uğraşırken bir de senle uğraşmasın.

Hepimiz anneyiz, hepimiz yardımsever. Ama unutmayalım o Lohusa biz değiliz ;)

Sevgiyle,

Twitter @burcu0804murat