Beni 12 yaşımda istediler

Sevgiyi tarif ederken, "çikolata yemek gibi" diye konuşuyor; "güzel birşeyin tadını aldığınızda vazgeçemezsiniz." Sevgiden bunaldığında ise, unutulmak için Türkiye'den kaçıyor...

KISA bir süre önce "Devlet Sanatçısı" unvanını alan Emel Sayın ile çocukluğu, ilk aşkını ve kadınlığını konuştuk. "Sevgi çikolata gibi bağımlılık yaratıyor" diyen sanatçı evlerine ilk görücü geldiğinde 12 yaşında olduğunu, misafir geldiği zaman karyola arkasına saklandığını ve güzelliğinin yeni yeni farkına vardığını gülerek anlatıyor...
* Siz hayatınızı, geçmişinizi gözler önüne sermekten kaçındınız. Çocukluğunuza dair neler kaldı hafızanızda?
"Bu gözler önüne serilen hayatlar beni çok düşündürüyor. Ben hayatımın hiçbir döneminde demogoji yapmadım. Şimdi sefalet çekmek, aç kalmak, banklarda yatmak moda. Ben de bir memur ailesinin kızıyım. Aileden gelen bir zenginliğim yoktu ama çok onurlu yaşadık, hep başımız dikti. Babam bizi kimseye mahçup etmezdi. Hiç unutmam, bayramda mutlaka yeni elbiseler giyilir ya; annem kumaş alırdı sabahlara kadar kendisi dikerdi. 4 kız çocuğuna aynı model pembe tafta elbiseler... Bu kolay mı? Ama parasızlığımızı kimseye söylemezdik biz, bu çok ayıptı. Şimdiki gençlerin ise neredeyse övünç kaynağı. Hayatta hiçbir şeyin masumiyeti kalmadı. Müzik dahil..."

* Bir siz masum kaldınız galiba. Bildim bileli fizik olarak aynısınız. İçinizi bilemem ama...
"Yok yok fizik olarak da yaşlanıyoruz, ben ona "büyüyoruz" diyorum. Ama bu büyümek de içimi kıpır kıpır yapıyor. Aynaya bakınca kendime gülümsüyorum. Asıl olan insanın benliği ve orada bir değişim yok. Yıllar mutlaka birşeyler götürüyor insandan ama çok da hoş şeyler katıyor. 20'li, 30'lu yaşlarımda yaptıklarımı düşündükçe kendime katılarak gülüyorum."
* Mesela?
"İlk aşkım İsmet Kasapoğlu ile 22 yaşında evlendim. Ruh olarak da çok küçükmüşüm, safmışım. 15 yaşımda aşık olmuştum. O yaşlarda güzellik çok önemliydi. Hep beni çok beğensin istiyordum. Sabah uyandığında beni güzel bulsun diye gece makyaj yapıp uyurdum. Bir de tebessüm ederek uykuya dalmaya gayret ederdim. Eğer bir ara uyanır da bana bakarsa, yanında melek gibi gülümseyen bir kadın görsün diye. Bu nasıl bir duygu? İşte aşkın en doğal, en aptalca hali. Halbuki şimdi eski resimlerime bakıyorum da, güzelliğime ben bile inanamıyorum. O yaşlarda farkında olmuyor işte insan."
* Olgunlaşınca güzellik önemini mi kaybediyor?
"Yok, her zaman güzellik çok önemli birşey. Bu bir gerçek. Ancak başarı, mutluluk, para da güzelliğe bağlı değil. Büyüyünce bunu anlıyorsun. Zekaya eklenecek artılardan sadece biri güzellik."

* Ünlü ve güzel bir kadın olmanın size getirdiği avantajlar ve dezavantajlar nelerdi ?
"Hep Ayşen Gruda'nın esprileri geliyor aklıma. O espri yapar ama çok doğru şeyler söyler. Yıllar önce bir gazeteci "Nasılsınız Ayşe Hanım" diyor o da cevaplıyor "Nasıl olayım, Türk'üm, Müslümanım ve de kadınım..." Bu kadar güzel anlatılır. Tabii ki çok büyük zorluklarım oldu. Ama en büyük şansım ailemin aydın fikirli olmasıydı. Sanatçı olmamı teşfik ettiler. İstismar edilmeme önce ailem müsade etmedi. Ben de saydam bir duvarla korudum kendimi. Yoksa genç, güzel, popüler bir kadının başına birçok şey gelebilir. Yanıltabilirler, zarar verebilirler. Olumlu yanı şuydu, ben misafir geldiğinde karyola arkasına saklanan çok çekingen yapıda bir çocuktum. İlk beni istemeye geldiklerinde 12 yaşındaydım. Herkes bana bakıyordu ve ben hata yapmaktan çok korkuyordum. Yıllar içinde kendime güvenimi kazandım. Sevilmek, saygı, görmek, alkışlanmak bunları gördüğünüzde kendinize güveninizi kazanıyorsunuz zaten."
* Hiç "Ben meşhur Emel Sayın'ım" diye düşünüp, öyle davrandığınız oldu mu?
"Kapris olarak söylüyorsanız, hayır. Yapım değil. İş olarak belki ama kişilere hiçbir zaman. Ama küçüklüğümden beri dikkat ettiğim tek birşey var; insan ilişkilerinde sevgi olmayabilir ama saygı isterim."

* HERKESİN sizi çok sevmesini istediniz mi?
"Hep istedim. Sevgi, çikolata yemek gibi. Güzel birşeyin tadını aldığınızda vazgeçemezsiniz."
* Bu sevgiden bunaldığınız zamanlar oldu mu?
"Tabii hem de çok. Unutulmak istediğim çok zaman oldu."
* En çok ne zaman?
"Aşık olduğumda, evliliğimde ya da sıkıntılı günlerimde. İstemediğim şeyleri yapmak zorunda kaldığımda, istemediğim dostlukları sürdürmek zorunda kaldığımda."
* Ne yaparsınız böyle durumlarda?
"Türkiye içinde kaybolamadığım için Londra'ya kaçarım. En kötü ihtimal aileme beni merak etmemeleri için haber verir, evime kapanırım. Saatlerce yoga yapar gibi otururum. Ev işi yaparım ya da hiçbirşey yapmam. Düşünürüm, tazelenirim, hayaller kurarım. Hem de hiç olmayacak hayaller."
* En sık kurduğunuz düş nedir?
"Olağanüstü güçlere sahip olduğumu düşünürüm. Türkiye'de ki tüm hastaları iyileştirebildiğimi. Türkiye'nin tüm sorunlarına çare olduğumu düşünürüm. Ama bu ülkede sorunlar bitmiyor ki, hayal kurarken bile nefes nefese kalıyorum. Böyle tuhaf hallerim var işte..."