Yeni çağın sinsi mesleği: Dijital dilencilik

Vicdanları sömürdün Kadıköy'deki apartman sahibi evsiz!

İstanbul Kadıköy’ün otobüs durakları direkler arasından sırasıyla girilen yıllarıydı. Liseliler bilmez hatta üniversiteliler de bilmez o yıllarda otobüs durağında dolaşan bir adamcağız vardı. Evsiz olduğu her halinden belli olduğunu düşündüğümüz adam insanların en dokunulmaması gereken yerine, vicdanına dokunur ve onlardan para isterdi. Ben de çok üzülürdüm ‘keşke evi olsa’ diye istediğim de olmuştur. Yıllar boyunca şimdinin 1 TL’sini toplayan adamın bu parayla ev alamadığını düşündüğünüz için yıllar boyunca aynı yerde dursa da ev alamadığına hatta çocuklarını ancak geçindirdiğine filan inanıyorsunuz.

Fakat sonra bir haber okuduk gördük ki bu ‘abimiz’ değil evsiz apartman sahibi bir beyzade. Bu evsiz ihtiyaç sahibi olmayan ve hatta baya mesleği vicdan sömürücüsü nedeniyle ilk kez dilencilerin görmezden gelindiği itilip kakıldığı yıllar başlamış oldu. Çünkü vicdanıma dokunamazsın!

Dilencilik bir meslek

Dilencilik bence temeli insan sömürüsü olan bir meslek dalı. Bazı özel durumda olanları, mendil ya da oyuncak filan satanları es geçerek düzden para isteyen hatta vermeyince tükürenleri kastederek yazıyorum. Onlar yüzünden gerçekten ihtiyaç sahibi olan insanlara ulaşmak zorlaşıyor. Üstelik ihtiyaç sahibi insanlar zor durumda kaldıklarında en yakınları dışında kimseden para isteyemiyor. Aksine durumu olumlu gösterecek her şeyi yapıyorlar. Dilencilik insanların vicdanını sokakta sömürmekten boyut atlayarak farklı bir alana kaydı: Sosyal Medya!

Akıllı telefondan profil açıp insanları kandırıyorlar

Akıllı telefonların en ucuzu 1000 TL. Bunun aylık kontör ya da faturası en az 50 TL. Diyeceksiniz ki bunlarla ev mi geçinir? Evet geçinmez ancak fake profillerle ünlü ya da yarı ünlü insanları ekleyerek onların vicdanları üzerinde kumpas kurmak sizce de en az hırsızlık kadar ahlaksızca bir eylem değil mi? ‘Şu kadar aylık bebeğim var mama ve bez ihtiyacımız var’ diyerek önce insanların çocuklara olan duygularından konuya giriliyor. Esas meselenin bez ya da mama olmadığını mesaja yanıt verince görüyorsunuz. ‘Sen parayı gönder ben alırım Allah senden razı olsun’ şeklinde devam eden din istismarı da devreye girince insani olan tüm niyetlerin ortadan kalktığı anlar başlıyor.

Bedensel engelliler adına tiyatro bileti satıyorlar

Bedensel engellileri kullanarak tiyatro bileti satanlar var bir de… Onlar da telefon dilenciliğine örnek gösterilebilir.Bedensel Engelliler Dayanışma Derneği Başkan Yardımcısı Ali Berber, zamanında bu konu ile ilgili ‘Bu verilen bağışlar doğru yerlere gitse binlerce insanın hayatı değişebilir’ diyerek şu çarpıcı cümleleri kurmuştu : 'Dolandırıcıyla gerçek derneği ayıracak hiç bir unsur yok. Dışarıda bağış adı altında sizden talep eden kimseye yardım etmeyeceksiniz. Bu konunun tek çözümü bu. Bunlar kaçak makbuz da bastırıyor. Bu yüzden en güzeli kurumların hesap numaraları üzerinden resmi yoldan bağış yapılması önemli. Bu kanayan bir yara. Tüm iyi niyetli çalışan dernekleri töhmet altında bırakan bir durum. İnanın milyarlarca lira yanlış insanların eline geçiyor. Bu verilen bağışlar doğru yerlere gitse binlerce insanın hayatı değişebilir.'

Gerçek ihtiyaç sahiplerine ulaşmayı engelleyen bu korkunç insanlardan kendimizi korumak zor değil. Yardım isteyen insana gerçekten bakın gerekirse hayatını araştırın ve doğru insana ya da gerçekten insanlara bu paraları ulaştıran derneklere bağış yapmayı ihmal etmeyin. Hayat pek tabii paylaşınca güzel ve insanlığımızı bize hatırlatan yegane his bu… Unutmayın, paylaşın, doğru insan için önlem alın.

Başınıza bunlar geldiyse yazın paylaşalım:

bilge.senel@milliyet.com.tr