Duraklama dönemine girmek başarısızlık mıdır?
Başarı kelimesinin anlamını yeteri kadar bildiğimizi düşünmüyorum. Mutluluğun formülünü biliyor musunuz mesela? Ya da mutluluğun fotoğrafını çekebilir misiniz? Klişelerden değil gerçeklerden konuşalım. Mutluluğun tek bir formülü olmadığı gibi 'İşte mutluluk...' diye fotoaltı yazabileceğimiz bir kareyi yakalamamız da pek mümkün değil. ...ve başarı da sandığımız gibi bir şey değil.
Herkesin başarı tanımı kendine, genelgeçer başarı denildiğinde akla gelen şey ise bana göre eleştirilmeye son derece müsait.
Ben mutluyumdur ve kendimi başarılı olarak görürüm.
Halbuki genelgeçer algı duraklama döneminde olduğum için başarılı olmadığım yönünde olabilir.
Peki başarının içinde duraklama dönemi olmaz mı?
Elbette olabilir.
Dar kalıplardan çıkmak gerekiyor.
Nasıl ki her gecenin gündüzü, her dibe vuruşun muhakkak bi' yükselişi var.
Başarının içinde de duraklama hatta kısa süreli bile olsa hafiften bile olsa bi' gerileme dönemi de var.
Bu dönemlerden geçildi diye başarısızlık olarak topyekün bir yargıya varmak hiç de 'başarılı' bir gözlem değil.
Yin-Yang'e bakın.
Her kötünün içinde bir iyi, her iyinin içinde de bir kötü var.
Ne yani, 1 (yazıyla bir) kötü barındırıyor diye o iyiliği kafadan kötü olarak mı etiketleyeceğiz?
Mükemmeliyetçi olalım ama çok da şe' yapmayalım.
Duraklama dönemine girmek başarısızlık demek değildir.
Sürekli yükselen bir grafik zaten doğanın kanununa aykırı.
İniş olmadan çıkış olmuyor zaten.
Siz hala 'duraklama' diyorsunuz.
Duraklama her türlü normal, rahat olalım...
