Çocuklarının özel hayatına karışan anne ve babaları kınıyoruz
Baba olmak zor. Anne olmak daha da zor. Ama en zoru kesinlikle çocuk olmak. Özellikle de anne ve baba tarafından her hareketi gereksiz yere ilgiyle takip edilen bir çocuk olmak hiç de sanıldığı kadar kolay değil. Fotoğrafçı Laura Izumikawa'nın kızı Joey'nin mışıl mışıl uyurken başına gelenler belki çok masum, çok tatlı, çok minnoş gelebilir. Ama bi' durun düşünün, gerçekten Joey'nin yerinde olmak ister misiniz?
Çok masum geliyor değil mi?
Anneciğiniz bir fotoğrafçı ve canı o kadar sıkılmış ki sizi model olarak değerlendirmeye karar vermiş, geçmiş kamera karşısına.
Ama ondan önce sizi türlü farklı kılıklara sokup fotoğrafınızı çekmiş.
1-2 kez değil aslında pek çok kez bunu yapmış.
Sonra fotoğraflarınızı çektiği yetmiyormuş gibi bir de üstüne sosyal medyaya yüklemiş.
Her kedi, köpek fotoğrafına "Ay" deyip 'layk'ladığımız şu devirde böyle bir görüntü karşısında kim kayıtsız kalabilir?
Herkes RT'lemiş, repost'lamış, paylaşmış, viral olmuş.
Ta-ta-ta-ta.
Birbirinden komik kılıktaki Joey fotoğrafları dünyanın dört bir yanından erişilebilir hale gelmiş.
Peki kendinizi Joey'nin yerine koyun, hoş bir durum mu?
Ciddiyim.
Joey büyüdüğünde "Anne bu ne ya?" diyebilir.
Ama fotoğraflar sadece aile albümünde değil ki!
İnternetin dört bir yanında bir kere arşivlere girmiş.
Hatta anne olmak isteyen ama bir türlü çocuğu olmayan genç bir kadının bilgisayarındaki 'bebek klasörü' arşivinde dahi kendine yer bulmuş.
Şahsen annem bana böyle bir şey yapsa, Kanada'dan Japonya'ya kadar çocukluk fotoğraflarım milletin bilgisayarındaki 'Minnoş' başlıklı bir klasörde filan arşivlense ben çıldırırım.
Ne münasebet yahu?
Nerede çocuğun özel hayatı?
Anne ve baba olunca bencil olabilme hakkına sahip olabileceğinizi mi sandınız ey Lauragiller?
Hadi oradan!
