Yemeğinden hesap alınmayan Joao Pereira ve Türk kültürünün samimiyeti

Trabzonspor'un Portekizli sağ beki Joao Pereira'nın Instagram hesabından paylaştığı görsel, ülkemizin -özellikle Anadolu'nun- bazı konulara olan yaklaşımının ne kadar samimi, duygusal ve bir o kadar da değişken olduğunun kanıtı. Fenerbahçe maçında takım olarak müthiş oynayan Trabzonsporlu futbolcular, şu an şehirde el üstünde tutuluyor. Gittiği restoranda yediği yemekten hesap alınmayan Joao Pereira da onlardan biri. Joao Pereira ya da bir başka Trabzonsporlu futbolu şu anda şehirde herkes tarafından güleryüzle ve jestlerle karşılanıyor. Çünkü derbiler takım taraftarları için çok önemlidir. Maçı oynanamaz hale getiren Boca-River rekabeti kadar 'ateşli' olmasa da, bizde de derbi günü diğer günlerden farklı, maç sonucu da derbi haftasının akıbetinin belirleyicisidir. Trabzonspor'un Fenerbahçe'yi harika bir oyun oynayarak yenmesinden sonra halk, doğal olarak şehirde onları bağrına bastı. Kalıp haline gelmiş klişe cümleleri çok duyunca sıkılıyoruz fakat bu, o klişe cümlelerin doğruluğundan bir şey eksiltmiyor. Duygusal millet olduğumuz gerçeği de onlardan biri. Özellikle Trabzon gibi futbolla yatıp kalkan nispeten küçük şehirlerde takıma karşı takınılan tavır da uçlarda yaşanıyor ve çok hızlı değişiyor. Bir hafta önce oyunculara ateş püsküren taraftarlar bir hafta sonra aynı oyuncuları krallar gibi karşılayıp el üstünde tutuyor. Hem samimi hem ürkütücü bir yaklaşım. Çünkü ikisi de mantıkla değil anlık duygu patlamalarıyla verilen tepkiler. Futbolcu olarak düşününce br hafta kendinizi çok değerli hissederken, bir hafta evden çıkmak bile istemiyorsunuz. Türk kültürü gerçekten çok farklı ve samimi bir kültür. Bizler bu kültürün içine doğmuş ve devamlı içinde olduğumuz için kanıksamış oluyoruz fakat ülkemize iş yapmak için gelmiş yabancı bir sporcu açısından bakalım. Adam, karşılığında ücret aldığı mesleğini o hafta olası bir şekilde iyi yapmış ve hayatına devam ediyor. Ama iyi yaptığı işine karşılık yaşadığı şehirde herkes onu ödüllendiriyor. Sokakta yürürken çay kahve ikram edenler, yemeğinden hesap almayanlar, sevgi gösterisinde bulunan çocuklar-gençler, selam veren amcalar-teyzeler... Şaşırıyorlar; çünkü bu amatör ruhu başka bir yerde bulma şansları neredeyse yok. Bu ani ödüllendirme bir yandan da tehlikeli. Çünkü övgüye bu kadar kolay ulaşan futbolcu, bir sonraki hafta kritik bir maçta kötü oynayınca karşılığında ücret aldığı mesleğini o hafta olası bir şekilde kötü yapmış ve yine hayatına devam ediyor olmak isteyecek. Ama bu kez de insanlardan tepki görecek, ters bakışlara maruz kalacak. İşte bu hem olumlu hem olumsuz duygu patlamaları onları şaşırtıyor. Aynı zamanda onlar da bizi şaşırtıyorlar çünkü zamanla bize adapte olup bizden biri gibi davranıyorlar. Örneğin Lukas Podolski'nin çay tutkusu, Roberto Carlos'un Sivas'ta okeye dönen bir dayı gibi kahveye takılması, Trabzonspor'un eski futbolcusu Oscar Cardozo'nun esnafla muhabbet kurup çay içmesi ve Joao Pereira'nın şehiriçinde Doblo kullanması gibi. Bu durum Trabzon ve Trabzonspor özelinde bir durum da değil. Futbolu ya da tutkuyla bağlandığı her şeyi uçlarda yaşayan Türk kültürünün bir sonucu. Birkaç maç iyi oynayan genç oyuncuları anında 'yıldız' yapıp, kötü oynadığı ilk anda da bundan bir şey olmaz dememizin açıklaması da bu değil mi zaten? turcel.orman@milliyet.com.tr